Nakavt

Yeni Hayat

"Karan!" Bir kaç defa seslenmesine rağmen kumral çocuk hala yatağından kalkmamıştı.Son defa derin bir nefes alıp bağırdı. "Karan!"

"Ne!" Uykulu gözlerle yatağından fırlayıp üzerine gömleğini geçirdi.Salona gelip üzerine takım elbise giyen adamı baştan aşağı süzdü.Dudaklarını yalayınca Altay gülümsedi.

"Sapık"

"Sen niye böyle seksi giydin ki?"

"Seksi?" Altay kahkaha attı. "Takım elbise deniliyor buna çocuk.Galiba haberin yok."

"Evlenme teklifi mi ediceksin bana?" Altay cevap vermeyince Karanın gözleri büyüdü. "Siktir!Sen ciddi misin babacık?"

"Hayır aptal çocuk.Hayal dünyandan çık." Karan gözlerini devirdi.

"Bir yere mi gidiyoruz?"

"Spor salonu için alacağım ekipmanlar gelmiş" Karan bir süre gözleri parlayan adamı izledi.Hayalini yaşıyordu işte.Peki Karanın hayali neydi?

"Tamam sen git işte.Benim gelmeme ne gerek var?" Altayın yüzü düşsede belli etmemeye çalıştı.Karanında gelmesini,hatta spor salonunu beraber işletmeyi düşünüyordu.Ancak galiba çocuğun hiç niyeti yoktu.

"Tamam,çıkıyorum o zaman." Karanın alnına öpücük kondurup salondan çıktı.Belkide onu biraz yalnız bırakması gerekiyordu.Kim bilir..

Yavuz son sigarasını yere attı.Özcanın gitme kararından sonra bir süredir onunla konuşmaya çalışıyordu.En son bu gün evinin önüne gelmiş ve onu dışarıda beklediğini söylemişti.Apartmandan çıkan kişiyi görünce arabadan indi.Farkettiği şey,onun gözlerine bakmayı bile özlemiş olmasıydı.

"Nasılsın?"

"Bilmiyorum." Özcan aldığı cevapla kaşlarını çattı.

"Nasıl bilmiyorum?Bir şey mi oldu?" Bir süre Özcana bakıp dudaklarını ısırdı.

"Gitmesen olmaz mı?"

"Neden kalayım ki?"

"Karan kendi hayatını kurdu Özcan!Ona takılıp ne kadar yaşamayı düşünüyorsun?" Kendini tutamıyordu artık.Düşüncelerini söylemek zamanı geldi.

"Gitmek istememin Karanla hiçbir alakası yok."

"O zaman neden?"

"Hayatımı kurmak için aptal herif!Burda yeni bir hayat kuramam!Kendimi burda toparlayamam!" Yavuz kendini daha fazla tutamayıp Özcana sarıldı.

"Lütfen.Yalvarırım.Beraber kuralım o hayatı."