"Ben artık gideyim" Özcan telefonunu cebine koyup Altaya baktı.
"Bırakıyım seni."
"Gerek yok.Sen onun yanında kal." Altay kafasıyla onu onayladı.
"Sağ ol.Harbi iyi çocuksun." Onu yalnız bırakmamıştı çünkü.
"İkimizinde ortak tek yönü şu an içeride yatıyor.Emin ol bizi böyle görse hemen uyanırdı." Haklıydı.
"Uyansın seninle kanka bile olurum." Özcan kafasıyla Altayı onaylayıp çantasından yemek kutusunu çıkarttı.
"Biliyorum senin için zor.Ama o uyandığında seni sağlam görmeli.Bu yüzden lütfen yemeği ihmal etme." Kutuyu Altaya uzattı.1 haftadır Altay için yemek getiriyordu.Çünkü bu adam Karanla ölmeyi kafasına koymuş gibiydi.
"Teşekkür ederim." Altay camdan hareketsiz yatan sevgilisine baktı. "Böyle uslu durmak sana hiç yakışmıyor.Hem de hiç." Derin bir nefes alıp arkasını döndü.Karşısında gördüğü yüzle kaşlarını çattı.
"Merhaba.." Selin..
"Senin ne işin var burda?Yarattığın eseri görmeye mi geldin?" Altay şu an kızın canını yakmamak için zor tutuyordu kendini.
"Benim bunla ilgim yok.Yemin ederim.Duyduğumda ne kadar üzüldüm bilemez-"
"Senin baban yaptı bunu!İçeride bir can yatıyor!Uyanıp uyanmayacağı belli değil!" Altay bağırınca Selin ağlamaya başladı.Korktuğu için değil,Altay haklı olduğu için.
"Babam değil artık o.Yakında Fransaya gidiyorum.Ben her şeyi bilip hiçbir şey yapamıyorum.Engelleyemiyorum.Önüne geçemiyorum." Çaresizdi.İçeride yatan beden gibi.Hatta önünde dikilen kişi gibi.Herkes çaresizdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nakavt
ActionRing'te karşılaştılar...Kazanmak için çıktığı ring'te aşık olarak kaybetti. Altay ve Karanın hikayesi. 12.25.2023
