Nakavt

Çiçek

"Son dakikalar!Evet!Karan Yüksel son hamlesini yaparak Altın Madalyanın kazananı oldu!" Alkışlarla ringten indi.Sonunda hayallerini yaşıyordu.

"Karan bey!Röportaj yapabilir miyiz?" 1 yıl olmuştu.Ama hala kameralara alışamıyordu. 

"Buyrun."

"Karan bey,hayatınızda biri var mı?" Gülümsedi.

"Evet arkadaşlar.Tüm galibiyetleri mi ona ithaf ediyorum."

"İsmini öğrene bilir miyiz?"

"İSİMSİZ biri." 

"Piç herif." Altay gülümseyip televizyonu kapattı.Tabakları hazırlayıp masaya koydu.Bebeğinin gelmesini bekliyordu.Kendisi spor salonunu açmıştı artık.İşleri iyi gidiyordu.Karan için hep endişe duysa da,başarılarını görünce kendini gururlu bir baba gibi hissediyordu.Hayır,babacık gibi.

"Babacık!Ben geldim!"

"Hoş geldin başımın belası."

Karan elinde çiçeklerle salona geldi.Altay çiçekleri görünce kaşlarını çatmıştı.

"Bunlar ne?"

"Allah Allah.Ne acaba?" Altay gözlerini devirdi. "Sana aldım işte." Çiçekleri masaya bıraktı.

"Salak."

"Tamam.Almam bir daha." Yanaklarını şişirtip üzgün surat yaptı.Altay gülümseyip şişen yanaklara öpücük kondurdu.

"Teşekkür ederim.Bana güzel garip duygular yaşatdığın için."

Karan parlayan gözlerle ona baktı.Kollarını boynuna sardı.

"Nasıl dövüştüm?"

"Gayet iyiydin."

"Hocam iyi." Göz kırpınca Altay kahkaha atmıştı.

"Hadi yemek-" Telefonuna gelen arama lafını kesmişti. "Yavuz arıyor."

"Hello!"

"Sana da hello."

"Şampiyon nerde?"

Karan kamerayı yüzüne tuttu.

"Burda!"

"Tebrik ederim şampiyon.Başarılarının hep devamını diliyorum!Röpörtajlarda benimde ismimi söyle!"

Altay gözlerini devirdi.

"Sen dinleme onu Karan.!"

Özcan ıslak saçlarıyla araya girdi.

"İyi misin?"

"İyiyim.Henüz delirmedim.Ne zaman geliceksiniz?"

"İki ay var daha.Birazda dayan.Kurtarıcam seni o deliden."

"Ayıp oluyor Karancım."

Yavuz dudaklarını büzdü.

"Geber it herif."

Altay telefonu Karanın elinden aldı.

"Özcan,Karanın yemek yemesi gerek.Hadi sonra konuşuruz."

"Afiyet olsun size!Bizde zaten sinemaya gidecektik."

Özcan telefonu kapatınca Altay şaşkınlıkla Karana baktı.

"Biz mi dedi o?"

"Biz dedi babacık." Karan da hala olayın şokundaydı. "Biz ne zaman gidicez sinemaya?"

"Ne?Ciddi misin?"

"Ciddiyim!En son dürüm yemeğe gitmiştik." Spor salonunu açtıktan sonra pek çok vakti olmuyordu.Lakin Karanın bu durumu kafasına taktığını bilmiyordu.

"Yarın akşam.Gidelim mi?"

"Bana çiçek alırsan neden olmasın..."

Gülümsedi.Çok şey yaşadılar.Ancak hep beraberdiler.Asla vazgeçmediler aşklarından.Ne bu gün,ne yarın.

Veee final!Geç oldu evet,ama çokkk güzel oldu.Okuyan,oy kullanan her kese teşekkür ederim!!!!

Unutamadım adını kitabındayım artık!İlginizi çekiceğine inanıyorum.Eski sevgilim bir katil ve şu an benim evimde-gay kurgulu bir kitabdır.

Hoşçakalın....