"Sormuştun bana,bir hayalin var mı diye.Var çocuk.Hayalim sensin." Kendi söylediğine güldü. "Tabii,birde spor salonu.Kendimin işleteceği bir salon olsun istedim hep.Sende yanımda olsan güzel olur dimi?Beraber işletiriz.Hem senin boksla ilgili baya bilgin var.Bana eski zamanlarımı hatırlatıyorsun.Geçmişteki beni." Yatakta yatan bedenin elini tuttu. "İSİMSİZ olarak kalıcağımı düşündüm hep.Hiç Altay olmak istemedim.Neden beni Altaya dönüştürdün?İSİMSİZ olarak çıktığım maçta sana Altay olarak çoktan kaybetmiştim." Kalkıp Karanın saçlarına öpücük kondurdu. "Bana babacık demeni o kadar özledim ki.Sesini duymayı..Seni özledim çocuk.Yemin ederim,nerde olursan ol,peşinden gelicem.Ama lütfen,daha çok erken.Beni bırakma.Çünkü seni seviyorum."
Konuşmanın ardından hastaneyi terk etti.Maça çıkacağı güne kadarda geri dönmedi.İntikamını alıcak,daha sonra gelicekti.Artık kendi intikamını değil,Karanın intikamını alıcaktı.Her gün maça hazırlandı.Bu defa yenilmek yoktu.Bu defa akıttığı kanda boğucaktı onu.Bu defa sondu çünkü.Gerçek bir son.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nakavt
ActionRing'te karşılaştılar...Kazanmak için çıktığı ring'te aşık olarak kaybetti. Altay ve Karanın hikayesi. 12.25.2023
