Nakavt

ÇAPKIN

 Altay kebabı gömen çocuğu izliyordu.Kurt gibi acıkmak bu olsaydı gerek.

 "Yavaş ye,boğulacaksın"

 "Onu beni sikmeden önce düşünücektin." Karan ağzındakı lokmayı yuttu.

 "Ama daha aletimi kullanmadım" Altay sırıttı.

 "Ahlaksız herif" Karanda sırıttı. "E babacık,senin hayalin var mı?"

 "Seni becermek?" Karan gözlerini devirdi.

 "Yapmadığın bir şeyi söylemen gerek."

 "Bir spor merkezi açmak istiyordum iki yıl önce.Lakin biraz ertelemem gerekti."

 "Onu açıcak kadar paran var mı?" 

 "On yıldır ringe çıkıyorum.Sence kenara para atmadım mı?" Karan şaşırmıştı.Çünkü kendisi asla kenara para atmazdı. "Hiç kenara para atmadın dimi lan?" Karan sırıtınca Altay cevabını almıştı. "Acaba ne yaptın o paralarla" 

 "Karan!" Karan ona seslenen kızı görünce içtiği su boğazına kaçmıştı.

 "Helal,helal" Altay dişlerini sıktı.

 "Nasılsın bebeğim?Uzun süredir görüşmüyoruz" Kız Karanın yanağına öpücük bırakınca Altay şaşkın bakışlarla ona baktı.

 "E-evet.Uzun zaman o-oldu değil mi?"

 "Herkes seni bekliyor.Hasretindeyiz unutma,tamam mı?" Kızın bakışları Altaya kaydı. "Karan böyle yakışıklı arkadaşı olduğundan hiç bahsetmemişti."

 "Nelerden bahsediyordu acaba size?" Altay kıza soru sorunca Karan ayağa kalktı.

 "Sen şimdi git.Bizim önemli şeyler konuşmamız gerek"

 "Tamam Karancım.Ama mutlaka uğra." Kız tekrar Karanın yanağına öpücük kondurup masadan uzaklaştı.Karan ona kızan gözlere baktı.

 "Kenara neden para atmadığın belli oldu şimdi." Altay yumruklarını sıkıp masadan kalktı.Hesabı ödeyip dışarı çıktı.

 "Senden önceydi onlar!" Karan onun peşinden koşup karşısına geçti.

 "Bana bak velet.Şimdi karşımdan çekiliyorsun.Yoksa seni arabanın üzerine yatırıp sikerim" Karan Altayın ciddi olduğunu farkedip kenara çekildi.İşi baya zordu.