Nakavt

ÖFKE

 Medya Altay

Hırsla kapıyı açıp odaya girdi.Onun odaya girdiğini gören Neşet ayağa kalkmıştı.Karşısında öfkeden boğazına yapışmamak için zor duran biri vardı. "Kapı çalmayı öğrenemedin mi hala?" Karan onun yakasını kavramıştı.

 "Beni nasıl satarsın piç herif!" Neşetin sırtı duvarla buluştu.

 "Seni sağ çıkartmam burdan Karan!Hemen bırak beni!" Neşet onu kavrayan ellerden kurtulmak istesede bu imkansızdı.

 "Bir bok yapamazsın!" Neşetin boğazına yapıştı.Sıkmaya,onu nefessiz bırakmaya başladı.Elli yaşındaki adam onun elinden kurtulmak için direniyordu.

 "Karan!Dur ölecek!" Özcan koşup Karanın elini tuttu.Yalvarmaktan başka yolu yoktu.Karana gücü yetmezdi.

 "Bu gün bu herifin işini bitiricem!" Bağırarak konuştuğu an içeri koruma girdi.Silahını çıkartıp Karana doğrultmuştu.

 "Dur!Lütfen!Kendin için değilse bile benim için!" Özcan son çare olarak kendisini kullandı.Kan tutmuş gözler anında Özcana döndü.Karan elini çekince,Neşet yere yığılmıştı.

 "Bu gün paçayı kurtardım diye sevinme sikik herif!Yine karşılaşıcaz!Senden kurtuldum,ama sen benden asla kurtulamayacaksın!" Özcanın bileğini kavrayıp kapıya doğru yöneldi.

 "Baban-" Neşet öksürüklere boğulmuştu. "Seni öldürmesine izn vermeliydim!" Duyduklarıyla duraksadı.Gözünün önünden geçti bir anlık yaşadıkları.Daha sonra tuttuğu bilekle beraber oradan uzaklaştı.

 Kum torbasının önünde durmuş,Karanın pozunu hatırlamaya çalışıyordu.Tam bir boksör gibi...uzun zamandır öyle dayanmamıştı.Girdiği maçlar bunu gerektirmezdi çünkü.Karanın kazandıktan sonra nakavt olmuş rakibine bakışları hala aklındaydı Altayın.Ona bıçak çıkaran rakibine acıyarak,birazda şevkatle bakmıştı.Gücünün farkında olmasına rağmen kendini güçlü görmüyordu o çocuk. "Yaralarımı kendim sardım "  Bu lafını hala unutamamıştı.

 "Vurmayacak mısın?" Yavuz sırtını kapıya yasladı.

 "Geldi mi Karan?" 

 "Biliyordum ilgini çekeceğini.Zaten Bahadırı nakavt etmiş,arkadaşın olur artık.Ona yakın olma.Bahadır için aldım onu." Altay duyduğu isimle kaşlarını çattı.

 "Bahadırla onun ne alakası var?"

 "Bahadır bu çocukla kısa zamanda maça çıkacak.Aylardır içinde kin beslemiş,kusmak istiyor.Çocuğu aldım ben.Bahadır geldiğinde önüne atıcam.O Karanı,sen de Bahadırı alacaksın." Yavuz sırıtarak konuştuğunda Altay yumruklarını sıktı.

 "Maçın var bu akşam İSİMSİZ.Bahadır gelene kadar kasların zayıflamasın dimi?"