"Talaga?? Mahal mo ako??" saad ni Prim.
Agad na nagising si Theo...
Nagpalingon-lingon siya, wala naman si Prim. Isa lang palang panaginip iyon.
Paglabas niya agad ay nakita siya ni Prim.
"Uy... bud' " saad nito.
"Good Morning... napasarap yata tulog ko..." sagot ni Theo.
"Oo nga eh... yung food nakahanda na pala" sabi ni Prim.
"Salamat..." saad ni Theo.
"Ahh... tungkol nga pala kagabi??" saad ni Prim.
"Ano?? Ano nga ba yun??" tanong niya.
"Yung kagabi... yung tinatago mo??" Saad ni Prim na ikinagulat naman ni Theo.
Tinatago??!!!! Akala ko ba panaginip lang yung napaamin ako?? Ba't parang yun yung gusto nyang sabihin??
"Hoy!! Kung anu-ano nanaman yang pinag-iisip mo dyan... yung papel kagabi... akin na??!" biglang saad ni Prim.
"Ahh... nawala ko na yata eh... nakatulog kasi ako... hindi ko na alam kung saan ko nailagay, gawa ka nalang ng bago" pagsisinungaling ni Theo.
"Ahh... ok lang. Sige, baka nagugutom kana..." sabi ni Prim sabay nagsimula nang umalis.
"Hindi ka ba sasabay??"
"Ahh... sorry nauna na ako... at saka may pupuntahan rin ako eh??"
"Kasama mo si Lean??"
"Oo... pano mo nalaman??"
"Wala lang..."
"Sige... una na'ko..."
He watch her walk away. From time to time she is getting far. Just like the hope he's holding on; the light is dwindling. And the dark starts to devour courage to tell his love for her.
Samantala, nagpunta naman sina Prim at Lean sa isang daungan ng mga bangka malapit sa resort.
They sit at the end of the dock and they play their feet on the water.
Suddenly, a yellow butterfly flew on Prim's shoulder. She smile and look at Lean.
"Hala!!" nagulat si Lean.
"Bata palang ako noong tinuruan ako ng lola ko na magpunta dito kapag may gusto akong hilingin..."
"Hilingin??" saad ni Lean.
"Oo... nagwiwish ako... tapos may lumalapit na paruparo tapos non igra-grant nya yung wish ko..."
"Yang paruparo??"
"Oo... hindi ka naniniwala??" tanong ni Prim.
"Hindi naman sa ganoon..." sagot ni Lean.
"Gusto mong subukan??"
"Sige ba...pano ba??"
"Pumukit ka... damhin mo ang lagaslas ng tubig, ang hanging dumadampi sa iyong pisngi... tapos sabihin mo sa isip mo yunh wish mo... pag may lumapit na paruparo, para sayo talaga ang wish mo..."
"Paano pag hindi??"
"Minsan kasi may mga wish na hindi dapat matupad... Ang Dyos lang kasi ang nakakaalam kung ano ang dapat mangyari" sagot ni Prim.
Ginawa na ni Lean ang sinabi ni Prim.
Hindi pa man nakakadilat si Lean ay may dumapo na sa kamay niya na paruparo.
"Matutupad yang wish mo sigurado..." saad ni Prim.
"Talaga??" sabi ni Theo.
"Ano ba kasing wish mo??"
"Gustong-gusto kita. Payagan mo sana akong ligawan kita" sagot ni Lean.
Natigilan si Prim. Tiningnan niya si Lean.
"Alam mo, minsan nga tawag ko dito Time Machine rin?? Alam mo kung bakit?? Kasi tuwing pumupunta ako rito... bumabalik ako mga alaala ko sa nakaraan"
Pagtingin niya kay Lean ay nakatitig parin ito.
"Dahil mukhang seryoso ka naman Lean... at saka pagkasama kita ang gaan ng pakiramdam ko...sige, hinahayan na kita... pero ligaw palang ha??" saad ni Prim.
"Oo naman..." saad ni Lean. Nagkangitian sila pagkatapos.
__________________________________________
AUTHOR'S NOTE:
Umpisa na ng ligawan!!
Pero kailan kaya aamin si Theo??
Salamat sa pagbasa!! :) :)
Feel free to comment and vote :)
Until next time guys...
BINABASA MO ANG
Time Machine[#Wattys2015 winner]
Novela JuvenilFor this time... I will try to write a love story. This is my first time to write such kind of genre. And because I am novice in the line, please understand if there will be some nonsense parts... But then, I will try my best to make a love story..