Prim's POVExcited na ko dahil pumayag agad sina mommy at daddy. Hindi naman daw naiba si Lean sa kanila.
Suot ang puting dress, mabilis akong bumaba sa sasakyan habang inaalayan ako ng driver nila Lean.
Ewan ko nga ba kung bakit kailangan ko bang magblindfold eh.
Andito na po tayo ma'am... Sabi ni manong sabay alalay sakin sa paglalakad.
Parang may pinapasok kami. Hindi ko lang alam kung saan.
Nagtatalo kayo kung bakit hindi ko kasama ngayon si Lean? Ewan ko nga eh. Si manong lang ang sumundo sa kin. Sa tuwing tinatanong ko kung nasaan si Lean eh hindi siya umiimik.Napahinto kami bigla. Tinanong ko siya kung nasaan na kame. Pero kahit konting ingay eh wala na akong marinig.
Teka nga, matanggal nga tong blindfold! Parang baliw ako neto eh.
Ha? Ba't ang dilim? Teka?! Asan ako? Bakit wala akong nakikita?
Bigla nalang may sumindi na mga ilaw sa palibot ko. Pakorteng heart ito.
Ang ganda naman! Nakakatouch!
Maya-maya pa at may bigla akong narinig.
Violin ba yon?
Tama ako, violin nga! Wait, Runaway ba yang naririnig ko???
Ilang saglit pa at may mga batang isa-isang lumalapit sakin. May dala silang mga rose na may pink ribbon sa stem.
Para sakin lahat to? Tingnan mo nga naman no, parang linya sa flag ceremony sa elementary: find your height lang ang peg!
Teka, akala ko ba mga batang lang yung nagbibigay sakin ng rose? Ba't may matanda na?
Ma'am, akin po ito. Tutugtog po ako. Hindi po ito kasali sa regalo sa inyo. Sabi niya nang kunin ko sa kanya yung violin.
At hindi ba, sorry ho... Akala ko pati yun kasali! Nakaliya kasi si tatang eh. Feeling bagets!
Tumugtog uli si tatang. Grabe, ang galing! Hanga ako sa talent niya.
Nasa gitna parin ako ng mga kandila nang lumapit si Lean.
Ikaw talaga, sunurpresa mo nanaman ako! Nakakainis ka!
Pabebe kong sabi sa kanya.Can we dance? Saad niya habang nakaluhod.
Irish's POV
Nasa rest house kami nina Christian sa Baguio. Medyo malamig pero at least kasama ko si Theo. Napaghandaan ko yung lamig pero yung surprise date, eh ibang usapan na yun ha!
May tatlong kandila sa mesa at ang pagkain ay paborito ko. Pati sa kulay ng tela sa table eh favorite ko rin. Paano kaya ni Theo ang mga paboritong bagay ko?
May violinist rin kami habang kumakain.Kanina ko pa tinititigan ang gwapo niyang mukha. Kahit walang pagkain basta nandiyan siya ayos na!
Anong iniisip mo? Kanina mo pa hindi ginagalaw yung pagkain mo ha? Di ba masarap? Tanong sakin bigla ni Theo.
BINABASA MO ANG
Time Machine[#Wattys2015 winner]
Fiksi RemajaFor this time... I will try to write a love story. This is my first time to write such kind of genre. And because I am novice in the line, please understand if there will be some nonsense parts... But then, I will try my best to make a love story..