စိုင္းရွန္တစ္ဆိုသည့္ ကြၽန္ေတာ္ျမတ္ႏိုးရေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ ငယ္ဘဝ အေၾကာင္းကို ကာယကံရွင္ဆီမွ သိပ္မၾကားရ။ တပါးသူမ်ား ေျပာစကားေတြမွသာ ၾကားသိခဲ့ရသည္။ ပထမဆုံး အႀကီးခင္ေမသန္း၊ ေနာက္ေတာ့ ဘရစ္နီ ... အခုေတာ့ သူ႔အကိုဝမ္းကြဲ စိုင္းဉာဏ္ထြဋ္ဆီမွ ... တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေျပာျပပုံ၊ ရႈျမင္ယုံၾကည္ၾကပုံေတြခ်င္းေတာ့ မတူၾက။ မည္သူ႔ဟာကို အတည္ယူရမည္ကား ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားစရာ ... အခု စိုင္းဉာဏ္ထြဋ္ကေတာ့ ...
"ရွန္တစ္ကေလးက ငယ္ငယ္ကတည္းက သနားစရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ အကိုထက္အိမ္ရယ္။ သူ႔ခမ်ာ မိဘဘိုးဘြားပိုင္ေျမမွာ ေနရေပမယ့္ မိဘဘိုးဘြားမ်ားနဲ႔ မေနရဘူး။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ သူငယ္ငယ္ကတည္းက စြန္႔ခြာသြားလိုက္တာ မိဘမဲ့ဘဝ ေရာက္ရရွာတယ္။ ရွန္တစ္အေမဆုံးတုန္းက ရွန္တစ္ ဆယ္ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူးနဲ႔တူတယ္။ အေဖေျပာတာေတာ့ ရွန္တစ္အေမက ႐ုတ္ခ်ည္း အေမာထေဖာက္ၿပီးေတာ့ ဆုံးတာေလ။ ရွန္တစ္အေဖ၊ ဉာဏ့္ဘႀကီး ဦးစိုင္းရွန္ ခမ်ာလည္း သူ႔ဇနီးဆုံးၿပီး စိတ္မခိုင္ေတာ့ဘူး။ အရက္ခ်ည္းလွိမ့္ေသာက္ရင္း တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ရွန္တစ္အေမေနာက္ လိုက္သြားတာပဲ။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ ရွန္တစ္လည္း မိဘမဲ့ တစ္ေကာင္ႂကြက္ျဖစ္တယ္ ေျပာရမွာေပါ့ ...
ဉာဏ့္အေဖကေတာ့ သူ႔တူေလး ရွန္တစ္ကို ေခၚရွာပါတယ္။ ဉာဏ္တို႔နဲ႔အတူ ႏိုင္ငံျခားမွာလိုက္ေနဖို႔။ ဟိုမွာဆို ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းေတြလည္း တက္လို႔ရတယ္။ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြလည္း ဒီမွာထက္ပိုၿပီး က်ယ္ျပန္႔တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ အတစ္ေလးက မလိုက္ဘူး။ ဒီရပ္ဒီ႐ြာ ကို မခြာခ်င္ဘူးတဲ့။ သူ႔မိဘေတြ ေခါင္းခ်ခဲ့တဲ့ ေျမကို မစြန္႔ခ်င္ဘူးနဲ႔တူပါတယ္။ အဲ့မွာ ခက္ေတာ့တာ။ အေဖကလည္း ဟိုဘက္ႏိုင္ငံမွာ အတည္တက်ျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဒီျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အေဖက သူ႔အမ်ိဳးကို စိတ္နာတာရွိေသးတယ္။ ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ ...
အေဖတို႔ ေစာ္ဘြားမ်ိဳးေတြက ပိုင္ဆိုင္မႈ အေမြေပးရင္ သားအႀကီးကိုပဲ အကုန္ပုံေပးတာေလ။ အာ့ေၾကာင့္ စိတ္နာတာ။ အတန္းပညာသင္ေပးခဲ့တာကလြဲရင္ အေဖ့ခမ်ာ ဘာဆိုဘာမွ မရခဲ့ဘူးတဲ့။ အဲ့ေတာ့ အေဖက ဘာမွ မရမယ္မွန္း အေစာကတည္းက ႀကိဳသိေတာ့ ငယ္ငယ္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားထြက္ခဲ့တာ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ပညာထပ္သင္ၿပီး ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ခဲ့ရတယ္ေပါ့။
YOU ARE READING
မေတ္တာ သစ္စာ စိန်ပန်းပြာ
General Fictionမြင်းမိုင်လို့ခေါ်တဲ့ တောင်ပေါ်မြို့လေးတစ်မြို့ ... မင်းထက်အိမ်ဆိုတဲ့ ဘော်ဒါကျောင်းဆရာလေးနှင့် တွေ့ကြုံရသမျှ အံ့သြဆန်းကြယ်လှတဲ့ အဖြစ်အပျက်နဲ့ ခံစားချက်တွေ ... စိုင်းရှန်တစ်ဆိုတဲ့ ခပ်ဇိုးဇိုးကောင်လေးတစ်ယောက် ... မေတ္တာရယ် သစ္စာရယ် စိန်ပန်းပြာရယ်...
