IGNORED WIFE (COMPLETED)

CHAPTER 1

CHAPTER 1

"Hi Raya good morning, here take your medicines." I smiled at the nurse of the facility I'm in. "Thank you." Agaran kong saad pagkatanggap ko sa gamot.

It's been 1 year since I left my husband, apparently hindi n'ya ako hinanap. Siguro pinaninindigan n'ya ang sinabi n'yang kapag lalabas ako sa pinto wala na akong babalikan. It's okay, kahit masakit desisyon ko naman 'yon. I also want him to move on. I was diagnosed with stage 3 acute lymphocytic leukemia and the doctor gave me 2 survival years. I can finally say that my body is getting weaker day by day.  My stay here at Joya's Leukemia Cancer Treatment Center is one of my hardest battle in life alone. During my seizures ako lang ang nandoon para sa sarili ko.

Ang putla ko na at ang payat na, siguro magiging masaya na ako kapag nakita kong masaya na si Gozu. I really need to hurt him dahil kung hindi mas masasaktan siya kapag nakita n'ya akong namamaalam and I don't want him to experience it. It is so painful. I was raised by a single mother and I don't know who my dad is. My mom died because of leukemia and I was there during her seizures at noong nawalan na siya ng hininga while holding my hand. It was so painful, I was traumatized and I don't want my husband to experience it. Mas mabuti pang galit siya sa akin, mas okay 'yon.

"Hindi ka ba lalabas ngayon ma'am?" The nurse asked me. He is checking my vitals, umiling iling ako. I just want to lay in bed. Ayaw ko munang umuwi sa apartment.

"Ayaw ko Kaelus. I just wanna lay down in this cozy bed haha." Mahina kong saad, I placed my hands into his at hinawakan ito. Tumingin naman kaagad siya sa akin dahil sa ginawa ko.

"Thank you for everything, don't worry pag mamatay ako hindi kita mumultuhin hehehe. Jokeee lang." Sinamaan n'ya ako ng tingin.

"Ilang ulit ko na bang sinabi sayo na hindi ka mamatay okay?" I sighed because of what he said saka ngumiti.

"Let's face it Kaelus. I only have 1 year with me and my body is getting weaker haha but by the way, bago ako mamatay I should pay you pala hahaha. You are the best nurse." He's a nurse from a province at nakapag trabaho rito, he owns an apartment beside mine. During my seizures sila lang ang nahihingian ko ng tulong. I was so afraid back then, akala ko mamatay na ako.

Hinawakan n'ya ang mukha ko at dahan dahang hinaplos ito sabay ngumiti.

"You're a fighter, okay? You need to survive."  Ngumiti na lamang ako sa kanya hindi na pa nakipag talo pa.

"Whatever....ayaw pa kasing tatanggapin na mamamatay talaga ako." Mahinang saad ko. Hindi n'ya ako pinansin at pinagpatuloy lang ang ginagawa n'ya. The atmosphere became awkward, walang nagsasalita sa amin. Akala ko hanggang sa matapos ang ginagawa n'ya awkward pa rin but I was wrong dahil nagsalita siya.

"Anyway, you're okay. Punta tayo ngayon sa mall ha kakain lang tayo tapos balik kaagad and I won't take a no for an answer." Napatawa ako sa kanya dahil tinaas n'ya ang kanyang kamay at parang nag sign of ekis sa ere.

"Oo na, ipagdasal mo lang na magiging okay ang katawan ko mamaya." Nagulat ako sa naging reaksyon n'ya.

"Yes!" Ang oa ng taong to eh parang 'yon lang.

"Pagkatapos ng shift ko ngayong araw, hanggang 3 PM lang naman ako. Babalikan kita rito sa kwarto mo okay?" Tumango ako, he happily left the room.

I can't help but to wonder, kung nandito kaya ang asawa ko would I be okay? I mean magiging masaya ba ako? Minsan, hindi ko mapigilang managinip na nasa tabi ko siya at binabantayan ako. It was a nice dream until I woke up and ended up getting disappointed.

Nararamdaman kong inaantok ako kaya natulog nalang ako. Nagising ako nang may pumasok sa kwarto ko, I know it's Kaelus. Dumilat ako and I saw him, he isn't in the same clothes again. Kaelus is totally handsome, kapag naka bihis siya he looks like a korean actor. From his fair skin and chinky eyes at ang buhok n'yang kulay brown na halos matakpan na ang mukha n'ya at bonus na rin ang height n'ya. Ang tangkad baga ng taong ito.

"I know I'm handsome pero kailangan mo nang magbihis Madamme dahil tayo ay aalis na po mahal na Reyna." Inikotan ko siya ng mata at tumawa, after his little pang aasar nagbihis na ako ang later on found ourselves at a mall.

My hands are sweating, bakit sa lahat ng mall bakit dito pa talaga? This is Gozu's mall pero siguro hindi naman kami magkikita rito no? Siguro hindi naman siya pupunta rito. Yes tama, tama.

"Alam mo ba? May nalaman ako, ka apilyedo mo ang may ari ng mall na 'to. Eldefonso ba 'yon? Oo tama Eldefonso nga. Kilala mo? Magka ano ano kayo?" Hindi n'ya alam na kasal na ako, na ang surname na gamit ko ay ang sa asawa ko.

"Ha? Ah hindi hindi ko kilala 'yon." I told him. "A-ano alis na tayo rito parang sumama ang pakiramdam ko eh." Kabang kaba na ako, I'm overthinking! Paano kung makita n'ya ako rito? Anong gagawin ko?

"Ha? Kakaupo pa lang natin dito sa Mang Inasal eh! Tas aalis tayo kaagad? Hindi pa nga tayo nakakain. Aba hindi pwede 'yon. Pero sure kang hindi mo kilala ang may ari sa mall na 'to? Parehas kayo ng surname eh." Pumikit ako ng mariin at tumango.

"Wow I can't believe it, my wife denied me. Nice one, wife." Napatigil ako dahil sa boses na nasa likod ko. That voice, ang boses na matagal ko nang hinahanap. Ang boses na miss na miss ko na.

"Guzo..." Dali dali akong tumayo nang hindi lumilingon sa kanya at hinawakan ang kamay ng gulong gulo na si Kaelus at hinila. Ngunit napatigil ulit ako dahil sa muling pagsalita naman n'ya.

"It's nice meeting you again wife, why are you such in a hurry? Hindi mo na namiss ang asawa mo? Who's with you by the way? Ah 'yan ba ang pinalit mo sa akin? How pity he doesn't even know na kasal ka sa akin." Tila natuod ako dahil sa malamig n'yang boses at alam kong ako ang may gawa nun.

Naramdaman kong nanghihina ako at gusto kong sumuka. My vision is getting blurry. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Kaelus at alam kong naiintindihan naman n'ya 'yon.

"Please get me out of here, ipapaliwanag ko sayo mamaya just please." Mahina kong saad dahil alam kong any minute from now mawawalan na ako ng malay ang sakit na rin ng ulo ko.

"Why are you running away wife? Ayaw mo bang malaman ng kabit mo ang totoo? How pity!" Mas hinigpitan ko ang hawak ko sa kamay ni Kaelus. Inakbayan n'ya ako kaagad at mabilis na inalis sa lugar na 'yon.

I just wish lahat ng ginagawa ko ngayon, it will be worth it.

******************************
Hit it dudes
-MissteriousGuile