CHAPTER 4
It's been days and I'm in Gozu's house. Ang mga ala ala ng nakaraan ay bumalik sa aking isipan, this home was my home. But now, it feels so empty. Hindi ko naman iniisip na magiging madali ang lahat dahil iniwan ko siyang nasasaktan I left him because I am scared, hindi ko man lang inisip ang nararamdaman niya. I was heartless and stupid but I will make everything right, hindi ako susuko. I won't back down that easily and this illness won't stop me.
"Good morning yaya, do you know where is Gozu?" Yaya Minda looked at me with sadness in her eyes. Noong nakatira pa ako rito she was my favorite because she treated me like her own daughter.
Mula noong namatay ang aking ina nangungulila na ako sa pagmamahal nito at si Yaya Minda ang nandoon para sa akin at para kay Gozu since his parents are not here, they were in USA for their business. Boto rin sa akin ang mama n'ya and they all treated like I was a family pero hindi ko na alam ngayon, they probably hate me now.
"Umalis na ma'am." I feel sad of what Yaya Minda is treating me right now. Noon, anak ang tawag n'ya sa akin at ngayon kung itrato n'ya ako parang hindi n'ya ako kilala and I purely understand her. I left Gozu and she probably saw who Gozu cried.
"Y-yaya Minda I'm sorry." I uttered. She sadly looked at me hindi ko mabasa kung ano ang nasa isip n'ya.
"Bakit anak? Bakit mo iniwan si Gozu? Hindi mo ba alam? Nakakaawa siya noong nawala ka." Tumalikod siya kaya niyakap ko kaagad siya sa likuran. I am crying like I was a lost girl who found her way. I miss her so much.
"I'm sorry yaya, hindi ko ginustong iwan si Gozu. Natakot ako, naduwag ako yaya." Hinaplos n'ya ang mga kamay kong nakayapos sa kanya. God I miss this feeling, I miss her really bad.
"Noong umalis ka, nilunod n'ya ang sarili n'ya sa alak. Halos araw araw, gabi gabi siyang nag iinom. Akala ko hanggang doon lang iyon pero nagulat ako nang makita kong nagdala siya ng babae rito. Iba't ibang babae." Nasaktan ako sa sinabi ni Yaya. Hindi ko maisip na kaya n'yang magdala ng babae sa mismong tahanan namin ngunit kailangan ko siyang intindihin, I left him.
Binaon ko ang ulo ko sa likod ni yaya, mas matangkad siya sa akin kaya mabilis ko itong magagawa.
"Patawarin mo ako yaya, ano po ba ang pwede kong gawin para pagbayaran ang ginawa ko?" My chest was about to burst with emotions. I want to scream, I want to cry pero pinigilan ko.
Lumingon siya sa akin at hinawakan ang mukha ko. She's already teary eyed. Halos pumutok sa saya ang puso ko nang yakapin n'ya ako.
"Bumawi ka sa kanya anak, hindi ko alam kung ano ang rason mo kung bakit mo iyon ginawa pero pipilitin kong intindihin ka." Tumango tango ako na parang nakikita n'ya ang mukha ko.
"Babawi po ako sa kanya yaya, pangako."
After our little talk umalis ako sa bahay at pinuntahan ang dati kong apartment at kinuha ang mga importante kong gamit. I saw Kaelus smiling at me outside.
"I knew you could do it." He gave me a high five and I instantly threw myself into him. I gave him a really tight hug because if It's not because of him I'm still a lonely depressed cancer patient until now.
"Hey hey call down, I know you miss me but don't make it too obvious." Napatawa ako at pinalo siya.
"So what's our set up now? I'm still your nurse. Pupuntahan mo parin ba ako rito?" Nag isip muna ako bago nagsalita.
"No, magkikita nalang tayo roon sa treatment center. I'll make a way para hindi makahalata si Gozu." Ngumiti ako.
There is something in his eyes I can't tell but I just shrugged it off.
"You know para tayong may tinatagong relasyon alam mo ba? Para akong kabet tapos palihim tayong nagkikita. Ouch ha, ang gwapo ko namang kabet." Tumawa ulit ako sa kanya.
"Hey hahaha nagpapatawa ka. You know I need to do this and by the way thank your for suggesting it. Kung hindi dahil sa'yo baka pinaglalamayan na ako ngayon because of loneliness. Atleast now mayroon na akong rason para lumaban." After I said those words he gave me a really tight hug.
"Mag iingat ka roon ha, if you need me I'm just a call away."
Pagkatapos ng aming pag uusap at pagkuha ko sa mga gamit ko umalis na ako at bumalik sa bahay. I felt really dizzy at sobrang nanghihina na ako. Oral chemotherapy, umiinom ako ng gamot tuwing alas kwatro ng umaga at alas diyes ng gabi. Hindi pa ngayon ang oras kaya natulog muna ako. Nang magising ako medyo okay na ang pakiramdam ko kaya bumaba ako para magluto, I want to personally make dinner for Gozu.
"Nako anak ako na riyan, magpahinga ka nalang doon at ang putla putla mo." Ngumiti lang ako kay Nanay Minda at umiling iling.
"Kaya ko to Nay, gusto kong bumawi at saka baka hindi lang ako nainitan kaya maputla ako." She hesitated at first but I assured her kaya hinayaan nalang n'ya ako nang makaalis na siya napadaing ako sa sakit, I cut one of my finger at dumugo ito. Hinugasan ko ito ng tubig at ilang minuto ang lumipas tumigil ang pagdurugo nito kaya kumuha ako ng band aid sa first aid kit. Pinagpatuloy ko nalang ang ginagawa ko. I am cooking his favorite beef steak and I was really excited on seeing his reaction.
Hindi muna ako kumain, I waited for him, hanggang sa dumating ang gabi. It's already 8 PM at hindi parin siya dumating, malamig na ang niluto ko at pinatulog ko nalang si Nanay, nag hintay parin ako until 10 PM and there is still no sign of him. Umiiyak na ako at nakalimutan ko ang gamot ko.
It's already 12 AM at narinig ko ang sasakyan n'ya sa labas. Pinahiran ko ang mga luha ko at ngumiting sinalubong siya but he just ignored me. I also smell alcohol on him.
"K-kain muna tayo nag luto ako." Mahina kong saad nang tumigil siya sa harap ng lamesa.
"H-Halika, t-teka iinitin ko muna ito ha? Ang tagal mo kasi hahaha upo ka na riyan." Dali dali kong ininit ang mga pagkain ngunit nakatayo lang siya at nakatitig sa akin.
"Stop this act of yours. This doesn't suit you." He mumbled icily.
Napatigil ako. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko ngunit mas nagulat ako sa ginawa n'ya. Tinapon n'ya ang lahat ng pagkain na nasa mesa sabay alis at pumunta sa kwarto n'ya. Umupo ako at pinulot ang mga pagkaing nasa sahig, my vision is getting blurry because of tears but I shrugged it off.
"A-atleast pinansin n'ya ako diba? I still won't back down." Saad ko habang unti unting tumutulo ang mga luha ko.
*******************************
Hit it dudes
-MissteriousGuile
BINABASA MO ANG
IGNORED WIFE (COMPLETED)
RomanceTHE WIFE'S GRIEF SERIES #2 Raya Elfora left Gozu Eldefonso on their honeymoon. Iniwan n'ya ang kanyang asawa sa araw kung saan dapat sila ay masaya. She left him crying and begging not to leave him. Fate played them really well because now she's bac...
