IGNORED WIFE (COMPLETED)

CHAPTER 31

CHAPTER 31

After our encounter hindi ko na siya pinapansin. Sumusobra na siya. What he said hurt me but I won't let it affect me. Ang dami kong naranasang mas masakit pa kaysa rito. I must stick to my plan. Kailangan lang n'yang mapirmahan ang papeles and we're all set. Mag mo-move on ako kasama ang anak ko and we'll live happily ever after.

Tsk there's no such thing as happy ever after, those fairy tales tricked us into something stupid. There's no such thing as happy ending, lahat nag nagtatapos pero walang happy sa dulo.

"Where are you going?" Tinalikuran ko siya at nagsimulang maglakad paalis.

"Where the fuck are you going!?" He yelled at me ngunit hindi ako nagpatinag, naglakad parin ako palabas. How dare him.

Nang malapit na ako sa pinto mabilis siyang lumapit sa akin at kinarga ako. Gulat na gulat ako kaya napasigaw ako.

"Put me down! Ano ba! Gago ka ba!? Ibaba mo ako sabi!" I kept on yelling at him ngunit siya naman ngayon ang hindi nagpatinag sa akin.

"No! I won't let you go! Akin ka lang. Hinding hindi mo na siya makikita! You moved on already!? Kaya gusto mong i annul ang kasal natin!? Ganyan ba talaga ako kabilis palitan!?" Sinampal ko siya kaya siya natahimik. Lumabas din ang mga luha galing sa mga mata ko.

Who is he para pagsabihan ako kung ano ang gagawin ko at kung saan ako pupunta? Sino siya para pagsalitaan ako ng ganyan?

"W-wala...wala kang karapatang...pagsalitaan ako ng ganyan...w-wala kang karapatan!" I while sobbing. Hindi ko na kayang magpanggap na matigas ako sa harap n'ya kasi ubos na ubos na ako.

"I'm sorry mahal... I'm sorry...shhh..tumahan ka na... I'm so sorry, siguro nasaktan lang ako kaya ako nagkakaganito. You know...simula noong iniwan mo ako, simula noong umalis ka, simula noong nagmakaawa akong wag mong iwan n-natatakot na akong maiwan ulit...kaya...kaya noong b-bumalik ka. I ignored you kasi takot akong sumubok ulit..you left me a traumatic experience. Pero you showed your efforts and I felt the happiness inside me again....but you left..." Napahagulgol lang ako sa gilid, siya rin umiiyak na siya. Hinawakan n'ya ang pisngi ko at pinahiran ang mga luhang nahuhulog galing dito.

I realized, in the first place ako ang dahilan kung bakit kami nagkakaganito. Ako, ako ang nang iwan. Magkakaganito ba kami kung sinabi ko lang sa kanya ang tungkol sa sakit ko? Magkakaganito ba kaming if I chose to be brave? Am I really the problem here?

"Stop...please..." Mahina kong saad, tila wala na akong masabi kasi ang sakit na ng nararamdaman ko.

"I'm so sorry mahal, I-I called you a sl...slut. I didn't mean to...I-I was just hurt and disappointed....sobrang nasaktan ako sa nakita ko. I know my reasons won't justify the things that I said. I'm so sorry mahal...." Tumahimik muna siya at dahan dahan akong niyakap. Hinayaan ko siya kung ano ang gagawin n'ya.

It hurts like hell, sobrang sakit ng nararamdaman ko. Iyak ako nang iyak sa balikat n'ya. This place was my place years ago. Ang balikat n'ya kung saan ako umiiyak kapag may problema ako, it's my comfort place. At hanggang ngayon, it still gives me the comfort I needed.

"I told myself...ano naman kung may anak ka? A..ano naman kung...kung...hindi sa akin 'yon? I...I...can accept him na parang akin. I can accept him wholeheartedly...kahit...hindi na galing sa akin....basta galing sayo... it's fine with me because I love you so much mahal. I can start all over again." Nagulat ako nang dahan dahan siyang lumuhod sa harapan ko. With his eyes full of tears and at ang mga tuhod n'yang nakaluhod sa harap ko. Hinawakan n'ya ang kamay ko at tumingin sa mga mata ko.

"Let's stop this my love. Hindi ko kayang pakawalan ka. Mahal na mahal na mahal kita. I want you to be happy, I know you deserve better mahal but I can be better. I will be better...for you...for us...just please give me chance mahal." Nanatili lang akong nakatitig habang nakayuko kaya nahuhulog ang mga luha ko sa mukha n'ya. He smiled at me at hinalikan ang kamay ko.

"I love you." He murmured.

"At hindi nagbago 'yon." Saad n'ya. Tatango na sana ako ngunit nag ring ang kanyang cellphone. Hindi siya gumalaw para sagutin ito.

"It's...okay.. kausapin mo muna. Baka importante.'" Mahina kong saad. Pumikit siya nang mariin at sinagot ang tawag. His face paled nang makita kung sino ang tumatawag sabay tingin sa akin. Who's calling?

"H..hey...yeah I'm.. I'm busy...can I call you later? I'm.....what!?.... I'll be there!" Naguluhan ako sa naging reaksyon n'ya. He looks so worried and scared. Anong nangyayari? Sino ang tumatawag sa kanya?

"W..why? Sino ang tumawag?" Tanong ko. Kinakabahan na rin ako.

"It's...he---no, no, no... I'll be back. Babalik ako. Please wait here. Babalikan kita...pangako." Inilapag n'ya ang kanyang cellphone at mabilis na pumunta sa kwarto n'ya.

Nakatayo lang ako at hindi alam ang gagawin. Marahas kong pinahiran ang mga luha ko nang makita kong nag ring na naman ang kanyang cellphone. Dahan dahan akong tumingin and I found Kaileia's name. Siya ang kausap? Dahan dahan kong kinuha ang cellphone n'ya, it's a good thing dahil walang password. Sinagot ko and tawag at nilagay sa tenga.

"Where are you? I need you now. Hindi ko na kaya, please puntahan mo na ako rito. Hindi ko na kaya, iwan mo muna 'yang ginagawa mo please." Napahikbi ako pero mabilis kong nilagay ang kamay ko sa bibig ko para hindi n'ya marinig. Dahan dahan kong pinatay ang tawag sa cellphone n'ya at nilagay sa lamesa. Hindi nagtagal bumalik siya.

"Babalik-----" He was about to say something pero pinutol ko kung ano man ang sasabihin n'ya.

"Don't go." Matigas kong saad. He looks so bothered and anxious.

"M-mahal... babalik ako promise." Nahihirapan n'yang saad.

"I promise you, kapag aalis ka wala ka nang babalikan pa." Matigas kong saad ngunit mabilis n'ya akong hinalikan sa noo at umalis. Naiwan na naman akong umiiyak. He left me again, for her. Ilang minuto akong umiyak nang may natanggap akong tawag. It's from Yhuri.

"Ate! I need you! Dalhin natin sa hospital ang anak mo, ako lang mag isa ate! Hindi ko alam paano mag drive! Ate please dalian mo!" Her voice is almost begging.

"Ate he's not breathing!"

***********************
Hit it dudes
-MissteriousGuile