Diamant💎

Deel 48

Kenza:

Ik ga tegen de rotsen zitten met mijn rug naar de rotsen toe. De warme zee lucht waait langs mijn haar.

De grote golven rollen magisch aan en laten een betoverend geluid achter, alsof de zee communiceert met de kust.

De stranden in Dubai zijn magisch mooi. Pas wanneer iets ten einde komt waardeer je het meer. Rasmina is aan het zonnen veder op. Adil is op zijn telefoon bezig.

En Yassir is aan het zwemmen. We zijn nu druk aan het inpakken om te vertrekken over 3 dagen. We wouden vandaag effe een rust dagje nemen op het strand.

Maar ja rust ?

Adil wordt gebombardeerd met telefoontjes elke minuut. En ik ben al sinds ik weet dat we vertrekken super depressief.

Ik hou van Nederland echt waar. Maar naar Dubai gaan was het beste wat me ooit is overkomen. En natuurlijk wil ik mijn ouders zien. Ik heb ze super erg gemist.

Maar de ruzies die we hadden heb ik niet gemist. Het geschreeuw van mijn vader. Het feit dat mijn moeder mijn vader altijd boven mij kiest en daarna doet alsof ze geen kant kiest.

Ik hou van ze.. hun zijn ook de reden waarom ik hier überhaupt ben. Je dochter los laten en met een soort vreemdeling naar een ander continent laten gaan is niet wat veel ouders zouden doen. Maar ja is Adil wel een vreemden. Het is hun zoon.. maar aan de andere kant kennen ze hem nauwelijks..

Ik wil niet terug naar huis. Ben bang dat ik nooit meer terug kom hier.. het is hier net een paradijs op aarde.

Ik voel druppels op mijn arm en een schaduw aan mijn linker zij. Ik kijk op en zag dat Yassir naast me kwam zitten. Hij was helemaal nat en had alleen een zwembroek aan. Meneer is ook erg gespierd kan ik zijn. Zijn schouders en sixpack waren mooi getint. Hij is mooi bruin geworden. Zijn natte haar druppelt over zijn nek naar zijn borst. Die schattige krulletjes..

'Mijn ogen zijn hier' haalt hij me uit mijn gedachten. Ik geef hem speels een klap tegen zijn schouders. 'Overdrijf..' lach ik.

'Zo waar was je met je gedachtes..' vroeg Yassir en legde een arm over mijn schouders. 'Mijn ouders.. ik mis ze' zei ik en keek hem aan. 'Ik schaam me diep voor wat er is gebeurt en ik ben bang dat ze het aan me kunnen merken' zei ik en legde mijn hoofd op zijn schouders. 'Wat is er gebeurt' vroeg hij dom.

Ik bleef stil.. wou der niet aan denke.. 'oh dat' zei hij na 5 minuten. Hij balde zijn handen in vuisten. 'Eerlijk Yassir' vroeg ik en haalde mijn hoofd van zijn schouders.

Ik keek naar mijn vingers op mijn schoot en spilde met mijn ringen rond mijn vingers. 'Denk je nu anders over mij.. nu je de waarheid weet wat er is gebeurd' vroeg ik.

Het bleef stil waardoor mijn hart een stukje meer brak. Opeens trok hij me bij mijn benen half op zijn schoot en dwong me hem aan te kijken.

Hij legde mijn hoofd tussen zijn handen waardoor mijn blik gefocust werd op zijn mooie groene ogen. 'Ik zou nooit maar dan ook nooit anders over jouw denken Kenza. Het was niet jouw schuld! Je kon er niks aan doen! Jij blijft altijd het meisje dat perfect is met haar woorden. Niet bang is om te zeggen wat ze denkt en mij altijd versteld laat staan' hij fluisterde elk woord zonder oog contact te vermijden. Mijn hart maakt een sprongetje. En voor ik het weet beland ik in zijn armen.

Ik omhelsde hem strak. 'Dankjewel Yassir' fluister ik in zijn oor. Ik wou stiekem mijn lippen tegen die van hem drukken... maar ik weet niet of onze vriendschap dat wel red... ik ben nog steeds verliefd op imrane.

Over imrane gesproken.. hij kwam na de vergadering dood leuk vertellen dat hij blij is dat ik niet zwanger was. En dat Soraya en Ahlam zijn aangehouden voor het witwassen ofzo.. dus die zie ik niet meer terug..