Don't leave me / Niall Horan

Rozdział 23

- A ja nie jestem idealny? - Obydwie przeniosłyśmy wzrok na stojącego za nami Marka. Po chwili brunet usiadł obok nas.

- Do ideału trochę ci brakuje. - Stwierdziła Holly.

- Niby czego?

- Nie jesteś aż tak przystojny, słodki... - Zaczęła wymieniać. - I do tego nadal mam ochotę cię zabić. - Dodała.

- Za co? - Zapytał zdziwiony.

- Za to, że przez ciebie Niall i Diana nie pocałowali się.

- Skad miałem wiedzieć, że akurat wtedy weźmie im się na całowanie. - Wzruszył ramionami. - Ale nadal mnie kochasz, prawda? - Przeniósł wzrok na mnie.

- Tak. - Powiedziałam, przytulając się do niego.

- To dobrze. - Złożył pocałunek na moim czole.

- Ale ja ci tego nie wybaczę - Wtrąciła blondynka, przyglądając się nam.

Udając złą wstała i poszła do Theo, który bawił się w piaskownicy.

- Niall nadal jest o mnie zazdrosny? - Zapytał Mark, uśmiechając się. Na jego pytanie jedynie wzruszyłam ramionami.

- W sumie to mu się nie dziwie. - Spojrzałam na niego. - No wiesz, zabujał się w dziewczynie, której najlepszy przyjaciel to niezłe ciacho. Kto by nie był zazdrosny? - Zaśmiałam się na jego słowa.

Po chwili podeszli do nas Holly i Theo. Mały usiadł mi na kolanach i wtulił się we mnie, ziewając ze zmęczenia. Razem z Markiem i Holly ruszyliśmy w stronę domu Horanów, brunet wziął ode mnie śpiącego Theo

- Co powiesz na wypad do kina w towarzystwie najlepszych przyjaciół? - Zaproponowała mi Holly.

- Na co?

- Wszystko tylko nie komedie romantyczną. - Wtrącił Mark.

- Okej. - Zaśmiałam się.

Po kilkunastu minutach staliśmy przed domem Nialla. Zapukałam do drzwi, spoglądając na Theo, nadal śpiącego na rękach bruneta. Blondyn otworzył drzwi i ze zdziwieniem wymalowanym na twarzy wpuścił nas do środka. Mark odniósł małego do łóżeczka, a ja poszłam razem z nim i przykryłam Theo, po czym wyszliśmy z jego pokoju i wróciliśmy do salonu, w którym siedzieli Holly i Niall.

- Będzie zachwycona... - Blondynka przerwała widząc nas. - To my już pójdziemy. - Wstała i ruszyła w naszą stronę. Blondyn odprowadził nas do drzwi.