Liza

7.

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου.

Το κεφάλι μου πονούσε απίστευτα πολύ.

Δεν μπορουσα να επικεντρωθώ σε μια εικόνα. Γύριζαν όλα.

Με μεγάλη προσπάθεια κοίταξα την ώρα του κινητου μου που βρισκόταν δίπλα μου.

6:30

"Όχι ρε πουστη μου" ειπα και γουρλωσα όσο μπορουσα τα μάτια μου.

Κοίταξα τριγύρω μου. Κοιμόταν η Ξενια στο πάτωμα μαζί με τον Σωτήρη.

Στο κρεβατι δίπλα μου κοιμόταν ο Μανος.

Ο Μάνος;

Τι έγινε ρε παιδιά;

Το δωματιο μου ήταν κυριολεκτικά ένα μπουρδελο.

Περασα πάνω από τον Μανο και πάνω από κάτι στιβες με ρούχα και σκουπίδια και βγήκα από το δωματιο μου.

Μπήκα στο μπανιο και έριξα γρήγορα νερό στο πρόσωπο μου μπας και ξυπνήσω.

Γύρισα δεξια το βλέμμα μου και είδα έναν αντρεα να κοιμάται στην μπανιερα.

Έτρεξα γρήγορα έξω από το μπανιο με την όπισθεν μέχρι που κοπάνησα σε καποιον.

Κατάλαβα ότι ήταν η Βετα γιατί ούρλιαξε και γύρισα να την κοιτάξω.

"Τι γίνεται ρε μαλακα;" με ρώτησε φρικαρισμένη.

"Δεν ξέρω ρε μαλακα. Η ώρα είναι 6:30. Σε μισή ώρα θα έρθει ο μπαμπάς και η μαμά. Δεν γίνεται να τα βρουνε έτσι όλα αυτά" ειπα και εγώ εντελώς φρικαρισμένη και κοίταξα μέσα στο μπανιο πίσω από την Βετα που σηκώθηκε η Νικόλ μέσα από την μπανιερα.

Αυτή δεν την είδα.

(Η νικολ είναι η κολλητη της Βετας)

"Τι κάνουμε;" με ρώτησε η Βετα.

"ΕΛΑ ΞΥΠΝΗΣΤΕΕΕΕ" αρχισα να φωνάζω και να τους σκουντάω όλους έναν προς έναν.

(...)

"Ξεκινήστε όλοι να μαζεύετε από κάτι να το πετάξουμε και να παρετε τον πουλο. Έχετε 20 λεπτά γιατί μετά έρχονται οι γονείς μας" ειπε η Βετα και άρχισαν όλοι να τρέχουν με μια σακούλα στο χερι πανικόβλητοι.

(...)

"Θα σου στείλω μήνυμα" μου ειπε ο Μάνος στην είσοδο του σπιτιού αφού με κοιτούσε στα μάτια.

"Θα τα πούμε" ειπε και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί.

Έκλεισα την πόρτα και κοίταξα την Βετα η οποία ήταν ιδρωμενη.