Liza

2.

Liza's POV:

Κοίταξα το κινητό μου. Η ώρα είχε πάει 4 το μεσημερι. Το στομάχι μου παραπονιότανε.

Έβγαλα τα ακουστικά μου και τα άφησα πάνω στο γραφείο μου.

Τεντώθηκα και σηκώθηκα από την καρέκλα.

Βγήκα από το δωματιο και χτύπησα την πόρτα της Βετας αλλά δεν πηρα απάντηση.

Άνοιξα σιγά σιγά την πόρτα και μπήκα μέσα.

"Αγάπη μου" της ειπα ψυθιριστα ενώ την είδα που κοιμόταν.

"Μμμμ" ειπε και γύρισε πλευρό ώστε να με κοιτάξει.

"Θα έρθεις κάτω για φαγητό;" την ρώτησα και εκείνη έγνεψε καταφατικά ενώ ξεσκεπάστηκε.

Σηκώθηκε από το κρεβατι και κατεβήκαμε μαζί τις σκάλες.

"Καλώς τες μου" ειπε η μαμά η οποία είχε στρώσει τραπέζι.

"Τώρα θα σας φωναζα" ειπε και κάτσαμε στο τραπέζι.

"Πλύνατε χέρια;" ρώτησε και ρολαρα τα μάτια μου.

"Εγώ τώρα σηκώθηκα από τον υπνο" ειπε η Βετα.

"Λιζα;" ρώτησε ο μπαμπάς και σηκώθηκα από το τραπέζι τρέχοντας προς τα πάνω για να πλύνω τα χέρια.

(...)

Τρώγαμε όλοι μαζί αλλά υπήρχε ησυχία στο τραπέζι.

"Για πείτε τι έγινε στο σχολείο σήμερα" ειπε η μαμά και κοιτάχτηκα με την Βετα.

"Τίποτα. Όλα καλά" είπαμε και οι δυο ταυτόχρονα και μας κοίταξαν περιεργα και οι δυο.

"Εσείς; Πως πήγε η δουλειά;" ρώτησα για να αποφύγουμε τυχόν άλλες ερωτήσεις.

"Καλά ήταν. Ήρεμα σήμερα" ειπε ο μπαμπάς και χαμογέλασα ψεύτικα.

"Αγάπη μου τον άλλον μήνα έχεις γενέθλια. Θα κανείς κάποιο πάρτυ; Θα καλέσεις τους φίλους σου να αραξετε;" ειπε ο μπαμπάς και τον κοίταξα.

"Όχι μπαμπα μου. Μάλλον θα πάω για ένα παράνομο ποτο με την ξενια" απάντησα και με κοίταξε παράξενα ο μπαμπάς.

"Είπαμε είμαι φυτό αλλά όχι τόσο" ειπα και με ξανά κοίταξε παράξενα.

"Αγάπη μου. Δεν είσαι φυτό. Στο έχω ξανά πει. Η γνώση είναι...-" πήγε να πει αλλά τον διέκοψα.

"Δύναμη...το ξέρω μπαμπα" τον συμπλήρωσα και συνέχισα να τρώω.

"Εσυ Βετα μου; Τι θα κανείς στα γενέθλια σου;" ρώτησε η μαμά την Βετα η οποία είχε σκαλώσει στο πιάτο της.