Liza

24.

Οι μέρες πέρασαν. Ήρθε το καλοκαιρι. Επιτέλους θα πηγαίναμε στο νησί μας.

Κάθε χρόνο κάναμε αυτό το μακρινό ταξίδι.

Ήταν Δευτέρα σήμερα. Το Σάββατο φεύγαμε. Τελειωνε και η μαμά και ο μπαμπάς την δουλειά Παρασκευή όποτε Σάββατο ήταν η τελεια μέρα.

Με τον Νέιτ είχα να μιλησω αρκετο καιρό. Ήταν καμία 20ρια μέρες που δεν είχαμε μιλήσει. Μέσα μου πίστεψα ότι είχαμε τελειωσει.

Μου έστειλε την επόμενη μέρα να βγούμε αλλά του ειπα ότι δεν είχα όρεξη. Η αληθεια είναι ότι ήθελα σαν τρελή να τον δω αλλά δεν μπορώ να καταπιώ όλο αυτό το πράγμα.

Μπορεί να μην είναι παντρεμένος και να έχει υπογράψει απλά ένα χαρτί αλλά και πάλι. Στα μάτια μου φαίνεται σαν προδοσία.

Τελος παντων. Πίσω στα δικά μας.

Καθόμουν στο μπαλκόνι του σπιτιού μας με την Βετα και λέγαμε μαλακιες για το τι θα κάνουμε στην Μύκονο.

"Με τον Γιώργο τελικά τι έκανες;" την ρώτησα γιατί τοσες μέρες δεν τον είχα δει μαζί της.

"Τίποτα όλα καλά" ειπε αδιάφορα ενω έκανε το τσιγάρο της.

"Τι τίποτα; Τοσες μέρες δεν σας έχω δει μαζί. Και έχει σταματήσει να έρχεται σπίτι" της ειπα και πήρε μια έκφραση σαν να προσπαθεί να μου πει κατι.

"Βετα, πες το" της ειπα ενώ έσβησα το τσιγάρο μου στο τασάκι.

"Τίποτα δεν έγινε μωρε. Όλα καλά λέμε" ειπε και κοίταξε αλλου.

Η Βετα έχει ένα κακό ελάττωμα. Όταν λέει ψέμματα δεν σε κοιτάει ποτέ στα μάτια.

"Σε εμένα μιλας" ειπα αλλά εκείνη την ώρα ακούσαμε κλειδιά στην πόρτα.

"Θα τα πούμε άλλη φορά. Δεν την γλυτωνεις" της ειπα και πατάξαμε τα αποτσίγαρα στο διπλανό κήπο για να μην τα δουνε οι γονείς.

Ημουν σίγουρη ότι το ξέρανε αλλά καλύτερα να μην τους το δείχναμε και πολύ. Δεν μου άρεσε ούτε εμένα ούτε της Βετας να καπνίσουμε μπροστά στον μπαμπα και την μαμά.

"Τι κάνουν τα κορίτσια μου;" ειπε ο μπαμπάς ενώ ήρθε και εκείνος εξω και μας χαιρέτησε με ένα φιλί στο κούτελο.

"Καλά μπαμπα μου εσυ;" ειπε η Βετα ενώ εγώ ημουν χαμογελαστή.

"Κάνατε καμία δουλειά ή όλα από την μάνα σας τα περιμένετε;" ειπε ο μπαμπάς ενώ πήγε να μπει πάλι μέσα στο σπίτι.