Liza

31.

Δεν μπορουσα να ξεσκαλωσω από πάνω του. Ούτε εκείνος.

"Λιζα" ειπε ο Λουκάς και με έβγαλε από τον λήθαργο μου.

"Ναι συγγνώμη" ειπα και πηρα το βλέμμα μου από πάνω του ενώ κοίταξα με θυμό τον Λουκά.

"Λιζα τον Νέιτ τον ξέρεις" ειπε ο Λουκάς και έγνεψα θετικά ενώ ήπια μια γουλιά από το νερό που είχα μπροστά μου.

"Ναι ναι" ειπα ειρωνικά και κοίταξα πάλι τον Νέιτ.

Εκείνος με κοιτούσε με ένα λυπημένο βλέμμα.

"Από εδώ η κόρη μου η γυναίκα του Νέιτ η οποία έχει να μας πει ένα ευχάριστο νέο από ότι έμαθα" ειπε ο Λουκάς και κοίταξα πικραμένη την κοπέλα.

"Μπαμπα θέλω να σου ανακοινώσω ότι θα γίνεις...παππους" ειπε η κοπέλα και ο Νέιτ έσκυψε το κεφάλι του.

"Αχ παιδιά μου δεν φαντάζεστε τι χαρά μου δίνετε" ειπε λίγο φωναχτά ο Λουκάς και σηκώθηκε από την κεφαλή του τραπεζιού για να φιλήσει την κόρη του.

"Λιζα;" ειπε ο Λουκάς και με κοίταξε ενώ μου έκανε νόημα.

"Να σας ζήσει" ειπα και χαμογέλασα ειρωνικά κοιτάζοντας τον Νέιτ.

...

"Δεν το πιστεύω ότι είμαστε εδώ όλοι μαζί σαν οικογένεια. Επιτέλους μετά από τόσο καιρό συναντιέστε και εσείς" ειπε ο Λουκάς και έδειξε την Αλεξία και εμένα.

"Ναι είναι τελεια" ειπε η Αλεξία και χαμογέλασε.

"Μπορώ να πάω λίγο στο μπανιο;" ρώτησα και σηκώθηκα από την καρέκλα μου ενώ άφησα πάνω στο τραπέζι την πετσέτα που είχα στα πόδια μου.

"Όπως ανεβαίνεις τα σκαλιά δεξιά η δεύτερη πόρτα στα αριστερά" ειπε ο Λουκάς και χαμογέλασα ειρωνικά ενώ περπάτησα γρήγορα προς τον επάνω όροφο.

Μπήκα μέσα στο μπανιο και έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Άνοιξα την βρύση και έβρεξα τους καρπούς μου με κρυο νερό για να μην λυποθυμισω.

Έναν λόγο για να το κάνει αυτό...

Τι σκατα με τον Νέιτ...

-ήχος πόρτας-

"Σε ένα λεπτό βγαίνω" ειπα για να με αφήσουν ήσυχη αλλά ξανά χτύπησε με περισσότερη δύναμη αυτή την φορά με αποτέλεσμα να τιναχτώ λίγο.

Άνοιξα γρήγορα την πόρτα και τον είδα μπροστά μου.

"Η Αλεξία μου ειπε να έρθω να δω αν είσαι καλά" ειπε και τον κοίταξα με ανέκφραστο βλέμμα. Δεν ενιωθα τίποτα. Η ψυχή μου ήταν κενή εκείνη την ώρα.