Liza

17.

Πήγα στην καφετέρια με την Λιζα και καθήσαμε στο γνωστό τραπέζι μας. Τα παιδιά ήταν ήδη εκεί.

Η Ξενια μου έφερε τον καφέ μου χωρίς να της το ζητήσω.

Δεν θα ασχοληθώ με αυτό...

Δεν μίλησα. Απλά κοίταζα τον Σωτήρη.

"Θα πεις τι έγινε;" ρώτησε ο Σωτήρης και με κοίταξε.

"Μήπως καταλαθως μας νάρκωσες πάλι;" ρώτησε η Βετα και ο Σωτήρης γουρλωσε τα μάτια.

"Ρε Σωτήρη" ειπε ο Γιώργος και τον κοίταξε με ένα αγριο βλέμμα.

"Παιδιά εγώ μια χαρά είμαι. Δεν μας νάρκωσε κανείς" ειπε ο αντρεας και παραξενεύτηκα.

"Εννοείς ότι θυμάσαι τα πάντα;" ρώτησε η Βετα.

"Ναι. Περάσαμε τελεια. Καλά, όταν ανέβηκες εσυ μαζι με την Λιζα πάνω στο μπαρ και χορεύατε είχαμε πάθει σοκ. Όταν ανέβηκε και ο Σωτήρης εκεί πεθάναμε στο γέλιο" ειπε ο αντρεας ενώ γελούσα ταυτόχρονα και είχαμε γυρίσει όλοι και τον κοιτάζαμε γιατί δεν είχαμε ιδέα για πιο πράγμα μιλούσε.

"Ποτέ έγιναν όλα αυτά βρε παιδιά;" ρώτησε ο Γιώργος και ανασήκωσα τους ώμους μου.

"Προφανώς και θυμαται ο αντρεας" ειπε η βετα

"Αφού δεν ηπιε από τα σφηνάκια που παράγγελνε ο Σωτήρης" ειπε και κοιτάξαμε τον Σωτήρη άγρια γι ακόμη μια φορά.

"Ρε μαλακα Σωτήρη" ειπε ο Γιώργος και αγανακτήσαμε όλοι.

"Ήθελα να περάσουμε καλαααα" ειπε κλαψομουνιαζοντας.

"Μπρο, μπορούμε να περάσουμε καλά και χωρίς ναρκωτικά" ειπε ο Γιώργος και συμφωνήσαμε μαζι του.

"Την έχουμε ξανά κάνει αυτή την συζήτηση" ειπα και με κοίταξε.

"Την Τρίτη φορά καίγεσαι να ξέρεις" ειπα και άναψα ένα τσιγάρο.

(...)

"Λιζα να σου πω λίγο;" με ρώτησε ο αντρεας ενώ έπλενα τα χέρια μου στο μπανιο της καφετέριας.

"Τι έγινε;" τον ρώτησα αδιάφορα.

"Αληθεια δεν θυμάσαι τίποτα ε;" με ρώτησε και τον κοίταξα περιεργα.

Ωχ, τι μαλακια έχω κάνει;...

"Πες μου ότι δεν στην έπεσα;" τον ρώτησα απογοητευμένη.

"Όχι όχι μην αγχώνεσαι" ειπε γελώντας και ανακουφιστηκα προς στιγμήν.

"Α παλι καλά. Να σε ρωτήσω εγώ κάτι;" ειπα και βγήκα από το μπανιο των γυναικών.