Liza

9.

Elizabeth's POV:

Σηκώθηκα αργά από το κρεβατι. Δεν ενιωθα τα πόδια μου. Δίπλα μου κοιμόταν ο Γιώργος.

Φίλαγε παρά πολύ ωραια. Αχχχχχ...

Σηκώθηκα αργά για να μην τον ξυπνήσω. Βγήκα από το δωματιο με τα ρούχα μου στο χερι και πήγα στο μπανιο.

Μπήκα μέσα και άνοιξα την βρύση με το παγωμένο νερό. Όσο και αν κρύωνα το κρυο νερό πάντα με βοηθούσε να ξυπνήσω.

Αφού έπλυνα το πρόσωπο μου και τα δόντια μου εβαλα ένα μαύρο κολαν και ένα πλεχτό πουλόβερ και πήγα τις πιτζάμες πάλι στο δωματιο.

-ήχος μηνύματος-

Η μαμά...

Μαμά:
Καλημερα αγάπη μου. Πως κοιμηθήκατε; Έχει κρυο εκεί; Φάγατε εχθές;

Σιγά ρε μαμά πρωί πρωί...

Εγώ:
Καλημερα. Μια χαρά. Ναι και....ναι

Μαμά:
Κοροϊδεύεις την μανούλα;;;

Εγώ:
Όχι!!!!

Μαμά:
Τελος παντων. Η Λιζα τι κάνει; Γιατί δεν απαντάει στα μηνύματα;

Εγώ:
Ίσως γιατί είναι 10 το πρωί; Κοιμάται!

Μαμά:
Καλααα! Όταν ξυπνήσει ας με πάρει ένα τηλέφωνο. Να προσέχετε σας αγαπω❤️

Εγω:
Και εμείς❤️

Πηρα το κινητό στα χέρια μου και πήγα στο σαλόνι. Αφού άνοιξα την πόρτα του διαδρόμου πρωτα.

Δεν θυμάμαι να την έκλεισε κανείς...

Πήγα στο σαλόνι και είδα την Λιζα και τον Μανώλη να κοιμούνται αγκαλιά.

Good job sis....

Λες να την ξυπνήσω μην τους δει και κανένας άλλος γυμνούς;

Πήγα σιγά σιγά κοντά τους και σκούντηξα λίγο την Λιζα.

"Λιζα" ειπα χαμηλόφωνα και εκείνη άνοιξε τα μάτια της ενώ μουγκρισε.

"Τι έγινε;" με ρώτησε χαμηλόφωνα και κοίταξα τον Μανώλη.

Εκείνη ακολούθησε το βλέμμα μου και γουρλωσε τα μάτια.

"Μας είδε κανείς άλλος;" ρώτησε χαμηλόφωνα και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου αφού ολοι οι άλλοι κοιμόντουσαν.

"Μανο...." ειπε σιγανά η Λιζα και προσπάθησε να τον ξυπνήσει.

"Φτιάχνω καφε" ειπα ενώ πηγαινα προς την κουζίνα.