Ποιος στην χάρη μου! Το όνομα μου είναι τίτλος βιβλίου. Ναι λοιπόν με λένε Λιζα. Ειμαι 16 χρονων και είμαι ένα ακόμα σπασικλακι σε ένα συνηθισμένο σχολείο. Μια μέρα όμως αλλάζει αυτό γιατί πολύ απλά κάνω παρέες. Πως έγινε αυτό; Ούτε εγώ το κατάλαβα...
"Σηκωθείτε καλε σας σκέπασαν τα παπλώματα! Θα χάσετε την πρώτη ώρα" φώναξε η μαμά και μου έβγαλε την κουβέρτα απο πάνω μου.
Τεντώθηκα ενώ την κοίταξα.
Ε ρε πουστη...και είναι Τρίτη ακόμα.
Σηκώθηκα απο το κρεβατι μου και πήγα μπροστά από την ντουλάπα να δω τι θα φορέσω.
"Είσαι πολύ όμορφη όταν ξυπνάς" ειπε ο Μάνος και τον κοίταξα τρομαγμένη.
Αχ Παναγία μου τον είχα ξεχάσει αυτόν. Για μισό! Τον είδε η μαμά μου;
"Με τρόμαξες" του ειπα και έβγαλα τα ρούχα που θα φορούσα σήμερα. Έλεγα να βαλω κάτι σε μποτάκια σήμερα όποτε φορεσα αυτά:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Άλλαξα μπροστά στον Μανο και εκείνος καθόταν αναπαυτικά στο κρεβατι και με κοίταξε. Έκανα το μαλλι μου έναν χαμηλό κεφτέ στο πίσω μέρος του κεφαλιού και άφησα δυο τούφες να πέσουν μπροστά.
"Θα ντυθείς να φύγουμε;" τον ρώτησα και σηκώθηκε από το κρεβατι μου. Τα μάτια μου έπεσαν κατευθυαν στο σωμα του. Το είχα ξανά δει αλλά πρώτη φορά με τραβούσε τόσο.
Έβαλε τα ρούχα που φόραγε εχθές γιατί ήταν με το μποξεράκι και πήρε την τσάντα του και την τσάντα μου στον ώμο του. Αφού βάλαμε τα βιβλία μας πρωτα μέσα.
-ήχος πόρτας-
"Ναι;" ειπα και ένας μπαμπάς μπηκε μέσα στο δωματιο.
"Είσαι ετοιμ...-" πήγε να πει αλλά κοκαλωσε όταν είδε τον Μανο.
Πάει τον χάσαμε τον μπαμπα....
"Εδώ κοιμήθηκες αγόρι μου;" ρώτησε ο μπαμπάς και ο Μάνος με κοίταξε με ένα σκαλωμενο βλέμμα.
"Ναι μας πήρε ο υπνος ενω βλέπαμε ταινια" ειπε ο Μάνος και έδειξε το λαπτοπ που είχαμε πάνω στο κρεβατι.
"Τζεισον!" φώναξε η μαμά και ήρθε και αυτή στο δωματιο.
"Άσε τα παιδιά να ετοιμαστούν και έλα κάτω που σε θέλω" ειπε η μαμά και πήρε σηκωτό τον μπαμπα από το δωματιο.
