Liza

27.

Είχα κάτσει εκεί. Παγωμένη στο άκουσμα του ονόματος μου.

Ήθελα να γυρίσω να τον κοιτάξω αλλά κάτι με κράταγε μέσα μου.

Του έδωσα το σπίτι μου και δεν μου έστειλε ούτε ένα μήνυμα έναν ολόκληρο μήνα.

Τα παιδιά με κοιτούσαν.

Κοίταξα την Βετα με ένα βλέμμα τι να κάνω.

Εκείνη μου έγνεψε το κεφάλι της καταφατικά και πήρε από το μπράτσο την ελενη ενώ την τράβηξε ελαφρά για να προχωρήσουν.

Ένα άγγιγμα ένιωσα στο μπράτσο μου και γύρισα το κεφάλι μου 90 μοίρες.

"Νέιτ" ειπα σχεδόν αδιάφορα αλλά μέσα μου χαιρόμουν που τον έβλεπα.

Το στομάχι μου δέθηκε κόμπος σε δευτερόλεπτα.

"Θα την φέρω εγώ σπίτι" ειπε ο Νέιτ κοιτάζοντας τα παιδιά πίσω μου.

Γύρισα να κοιτάξω την Βετα η οποία χαμογελούσε.

"Προσέχετε" ειπε και οριακά εσπρωξε τα αγόρια να προχωρήσουν.

"Και θα πάει με αυτόν τώρα;" άκουσα να ρωταει ο Μαικ.

"Προχωρά ειπα" ειπε η ελενη και γέλασα στο άκουσμα αυτό.

"Λοιπόν..." ξεκίνησα να λέω και προχωρησαμε μερικά βήματα έως το κλαμπ που δούλευε.

"Εδώ δουλεύω" ειπε και μου έδειξε το κλαμπ

"Το κατάλαβα" ειπα και κοίταξα κάτω.

Δεν ήξερα τι να του πω...

"Ποσό θα κάτσεις;" με ρώτησε

"Έχω 20 μέρες ακόμα" απάντησα και τότε άνοιξε η πόρτα του κλαμπ.

"Νέιτ καλό βράδυ αγορινα" ειπε το αφεντικό του μαγαζιού στον Νέιτ ο οποίος σχολαγε από ότι κατάλαβα γιατί του έδωσε κάποια λεφτά.

"Καληνύχτα σας" ειπε ο Νέιτ και τότε με κοίταξε το αφεντικό.

"Λιζακι τι κανείς;" με ρώτησε και του χακογελασα αμήχανα.

"Καλά εσείς;" ρώτησα και εγώ πίσω από ευγένεια.

"Μια χαρά. Ο μπαμπάς η μαμά όλοι καλά;" ρώτησε πάλι και έγνεψα καταφατικά.

"Όλοι μια χαρά είναι" ειπα και το βλέμμα μου έπεσε στον Νέιτ ο οποίος με κοίταζε περιεργα.

"Χαιρετησματα να τους δώσεις" ειπε και χαμογέλασα νεύοντας καταφατικά.

Το αφεντικό έφυγε και έμεινα πάλι εγώ με τον Νέιτ να κοιταζόμαστε χωρίς να έχουμε να πούμε κάτι.