Liza

12.

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα δίπλα μου. Τα παιδιά κοιμόντουσαν.

Άνοιξα το κινητό μου και κοίταξα την ώρα.

10:25

Τελεια....

Σηκώθηκα όσο πιο ήσυχα μπορουσα από το στρώμα για να μην ξυπνήσω την Βετα και πήγα προς το μπανιο να πλύνω δόντια και πρόσωπο.

Αφού τα έκανα αυτα πήγα στην κουζίνα να βαλω μια κούπα καφέ.

Καθόταν ο μπαμπάς με τον Γιάννη στο τραπέζι της κουζίνας και μιλάγαμε για τον γάμο.

"Καλημερα" ειπα και κατέβασα μια κούπα αφού μου έδειξε ο Γιάννης που ήταν.

"Σαν πολλούς καφέδες δεν πίνεις τελευταία;" με ρώτησε ο μπαμπάς και γύρισα να τον κοιτάξω με το πρωινό μου βλέμμα, το οποίο δεν ήταν και τόσο χαρούμενο.

Ο μπαμπάς δεν μίλησε.

Εβαλα καφέ στην κούπα και έκατσα μαζί τους.

"Πως κοιμήθηκες;" με ρωτησε ο Γιάννης.

"Πολύ ωραια" απάντησα λίγο μονολεκτικά. Γενικά δεν είμαι για πολλά πολλά όταν ξυπνάω.

"Εχθές δεν σας είδαμε. Πως σας φάνηκε η Νέα Υόρκη από όσο είδατε;" ρωτησε ο μπαμπάς και τότε αρχισα να ξυπνάω.

"Αχ μπαμπα ήταν πανέμορφα. Τα πανεπιστήμια, τα μαγαζιά, τα κλαμπ, τα εστιατόρια, το μολ ολα ήταν υπέροχα. Με φανταζομαι σε δυο χρόνια εδώ πέρα" ειπα και με κοίταξε με ενα μεγάλο χαμόγελο.

"Τζει..." ειπε ο Γιάννης και τους κοίταξα και τους δυο.

Ο μπαμπάς γύρισε να κοιτάξει τον Γιάννη ενώ χαμογελούσε ακόμα.

"Θα μπορέσεις να αποχωρηστεις την μικρη σου πριγκίπισσα;" τον ρωτησε ο Γιάννης και εγώ έκανα μια ξενερωτη γκριμάτσα.

"Δεν ξέρω" ειπε ο μπαμπάς και με κοίταξε ενώ μου χάιδεψε το μάγουλο.

Εγώ χαμογελασα και κοίταξα τον Γιάννη ο οποίος κάτι ήθελε να πει.

"Τότε γιατί δεν μετακομίσετε εδω; Να είμαστε όλοι μαζί" ειπε ο Γιάννης.

"Αποκλείεται" ειπα πριν καν απαντήσει ο μπαμπάς.

Αμέσως γύρισε και με κοίταξε.

"Γιατί δεν μας θες μαζί σου;" ρωτησε ο μπαμπάς με περιεργο τόνο.

"Εσυ είχες τον παππού και την γιαγιά πάνω από το κεφάλι σου όσο σπούδαζες; Ή είχε η μαμά τον παππού; Δεν νομίζω!" ειπα και ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου.