Liza

35.

Καθόμουν στο πρώτο σκαλί και άκουγα τι λέγανε.

"Τι έκανες στην Αλεξία;" τον ρώτησε ο Λουκάς αλλά εκείνος δεν μίλησε.

"Σε ρωταω κάτι" ειπε πάλι και προσπάθησα να κοιτάξω τι γινόταν αλλά αν κατέβαινα λίγο ακόμα την σκάλα θα με έβλεπε.

"Τίποτα δεν της έκανα. Ήρθε και μου ειπε απλά ότι δεν είναι έγκυος" του ειπε ο Νέιτ.

"Και τώρα τι θα κανείς; Θα την χωρίσεις;" ρώτησε ο Λουκάς.

"Προφανώς θα την χωρίσω Λουκά. Όσο και να μην σαρεσει αυτό που θα σου πω την κόρη σπυ δεν την αγαπαω. Δεν με ενδιαφέρει καν" ειπε ο Νειτ και εγώ χαμογέλασα κρυφά.

"Το ξέρεις ότι δεν πρόκειται να βρεις δουλειά ποτε έτσι;" ειπε απειλητικά ο Λουκάς στον Νέιτ.

"Δεν με νοιάζει. Ούτως η άλλως θα φύγω από εδώ" ειπε ο Νέιτ και σήκωσα το φρύδι μου.

"Και που θα πας; Θα πας να μείνεις με το τσουλακι σου;" ρώτησε ο Λουκάς.

Με ποια εννοει;...

"Μαλακα είναι ανίψια σου. Πως μιλας έτσι για εκείνη;" ειπε ο Νέιτ με ανεβασμένο τόνο στη φωνή του.

"Ο ελα τώρα. Ίδιο τσουλι με την μάνα της είναι" ειπε ο Λουκάς.

Για μένα λέει;...

"Λουκά φύγε σε παρακαλώ" ειπε ήρεμα ο Νέιτ.

"Αυτό θα έκανα ούτως η άλλως" ειπε ο Λουκάς.

"Αλλά να ξέρεις, θα με βρεις μπροστά σου μια μέρα και δεν θα σαρεσει καθόλου" ειπε και ενιωθα τα νευρα του Νέιτ να χτυπάνε κόκκινο.

"Στα αρχιδια μου! Φύγε!" ειπε πάλι με ανεβασμένο τόνο και άκουσα την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει.

Έφυγε τώρα;...

"Κατέβα" φώναξε ο Νέιτ και σηκώθηκα από το πρώτο σκαλί και κατέβηκα τις σκάλες.

Ήταν όντως νευριασμένος...

"Συγγνώμη γι αυτά που άκουσες" ειπε και χαμογέλασα γλυκα.

"Δεν με νοιάζει" ειπα και συνέχισα να προχωράω μέχρι που φτάσαμε σε σημείο αναπνοής.

Εβαλ το χερι μου στον σβέρκο του και τον τράβηξα προς το μέρος μου για να τον φιλήσω.

Το φιλί ήταν υπέροχο. Τα χέρια του έπιασαν κατευθυαν την μέση μου.

Πλέον είχα και τα δυο μου χέρια στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και επαιζα με τα λίγα μαλλιά του.