"ΘΑ ΤΗΣ ΓΑΜΗΣΩ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΕΤΑΓΕ" αρχισα να ουρλιάζω και να κατεβάζω χριστοπαναγιες.
Άνοιξα με δύναμη την πόρτα του δωματίου μου με αποτέλεσμα να κοπανήσει πίσω στον τοίχο και να τρομάξει η Βετα που ήταν ακριβώς πίσω μου.
"Λιζα σε παρακαλώ ηρεμησε" ειπε και αρχισα να ρίχνω πράγματα πάνω από το κρεβατι μου για να βρω το κινητό μου.
"ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ;" συνέχισα να φωνάζω μέχρι κου ανέβηκε η μαμά και ο μπαμπάς πάνω στο δωματιο τρομαγμένοι.
"Τι φωνάζεις παιδάκι μου;" ρώτησε η μαμά και βρήκα το κινητο μου.
"Λιζα τι πας να κανείς; Όχι!" φώναξε η Βετα και κυριολεκτικά έπεσε πάνω μου στην προσπάθεια να μου πάρει το κινητο.
"Κορίτσια ήρεμα" ειπε ο μπαμπάς και προσπάθησε να μας χωρίσει.
Το κινητο έπεσε στο πάτωμα και κοιτάχτηκα ταυτόχρονα με την Βετα ενώ πέσαμε και οι δυο στο πάτωμα για να πιάσουμε το κινητό αλλά μάταιο.
Μας ξανά χωρισε η μαμά και καθήσαμε όρθιες ενώ την κοιτούσαμε.
"Θα μου πει κάποια τι σκατα έγινε;" ρώτησε η μαμά.
"ΑΥΤΗ Η ΚΑΡΙΟΛΑ Η ΞΕΝΙΑ ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣ..-" αρχισα να φωνάζω ανεξέλεγκτα και η Βετα μου έκλεισε το στόμα με το χερι της.
"Μη!" ειπε και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.
"Ο Μάνος κερατώνει την Λιζα με την Ξενια" ειπε η Βετα και νευρίασα περισσότερο όταν το άκουσα.
"Α την πουτανα" ειπε ο μπαμπάς και έκατσε στο κρεβατι παίρνοντας το κινητό μου στο χερι του.
"Για άνοιξε το να γράψω ένα μηνυματακι στην φίλη μας την Ξενια" ειπε ο μπαμπάς και η Βετα άνοιξε το κινητό μου.
Δεν ήθελα να της πει τίποτα η αληθεια είναι αλλά ένα ξεχεσμα της άξιζε.
"Καλό;" ειπε ο μπαμπάς ενώ μου έδειξε τι έγραψε στην Ξενια από το κινητό μου.
Ποτέ πρόλαβε να γραψει όλο αυτό;...
Θα σου πω ένα πράγμα και μόνο. Δεν πρόκειται να πέσω στο επίπεδο σου ούτε να κάτσω να νευριασω με κάποια που δεν έχει ούτε μια αξία. Πολύ απλά και ομορφα μην μου ξανά στειλεις μήνυμα και μην μου ξανά μιλήσεις. Κι επειδή ξέρω ότι είσαι μαζί του αυτή την στιγμή πες του να μην αγχώνεται. Έχω μάθει να μοιράζω τα παιχνίδια μου.
BINABASA MO ANG
Liza
RomanceΠοιος στην χάρη μου! Το όνομα μου είναι τίτλος βιβλίου. Ναι λοιπόν με λένε Λιζα. Ειμαι 16 χρονων και είμαι ένα ακόμα σπασικλακι σε ένα συνηθισμένο σχολείο. Μια μέρα όμως αλλάζει αυτό γιατί πολύ απλά κάνω παρέες. Πως έγινε αυτό; Ούτε εγώ το κατάλαβα...