Liza

15.

"Καλημερα" ειπα στα παιδιά και έκατσα στις κερκίδες. Δεν είχα καμία όρεξη σήμερα. Εβαλα ένα σορτσάκι και ένα φούτερ μαζί με τα Air Force μου και άνοιξα το πακέτο με τα τσιγάρα.

"Είσαι καλά;" με ρώτησε η Ξενια.

"Ναι γιατί;" ρώτησα ενώ δεν ημουν καλά η αληθεια είναι. Είχα νευρα με τους γονείς μου εχθές και με τον Μανο που με έγραψε κυριολεκτικά στα αρχιδια του εχθές.

Δεν μου έχει απαντήσει ακόμα και ούτε είναι εδώ πέρα.

"Ο Μάνος;" ρώτησα εν τέλη αφού έκανα μια τζούρα από το τσιγάρο μου.

Δεν απαντησε κανείς.

Με κοίταξαν όλοι τους σαν να μην με καταλαβαίνουν.

Τους κοίταξα και εγω και κούνησα το χερι μου μπροστά από τα πρόσωπα τους σαν να τους χαιρετάω.

"Ο Μάνος λέω;" ξανά ρώτησα κι εκείνη την στιγμή βλέπω έναν λαχανιασμένο Μανο να μπαίνει στον χώρο του σχολείου.

"Καλημερα" ειπε ενώ πέταξε την τσάντα του δίπλα μου και έκατσε ένα μετρο μακρυα μου.

Δεν με αγκάλιασε καν. Ούτε καν με φίλησε.

Καλά θα πάει αυτό...

Δεν μιλησα. Έκανα την τελευταία τζούρα του τσιγάρου και το πέταξα ενώ πηρα την τσάντα στον ώμο μου και περπάτησα προς το χώρο του σχολείου.

Δεν με ακολούθησε κανείς μαλακα. Τι γίνεται;;;;

"Πρέπει να σου πω" ειπε η Βετα ψυθιριστα στο αυτί μου ενώ άφηνα τα πράγματα μου στο ντουλαπάκι μου.

Γύρισα τρομαγμένη και την κοίταξα γιατί δεν την είχα προσέξει ότι ήρθε προς το μέρος μου.

"Τι έγινε;" ρώτησα και με κοίταξε με λυπημένο ύφος.

"Δεν ξέρω πως να στο πω αυτό τώρα" ειπε η Βετα και τότε άρχισε όντως να με τρομάζει.

"Έπαθε κάτι η μαμά και ο μπαμπάς;" ειπα ενώ είχα γουρλωσει τα μάτια.

"Όχι όχι. Καμία σχέση" ειπε και με Ηρεμησε καπως.

"Τότε;"

"Ο Μάνος..." ειπε και τότε αρχισα να υποψιάζομαι.

"Δεν θέλω να ακούσω κάτι άλλο" ειπα και έκλεισα με δύναμη το ντουλαπάκι μου.

Εκείνη την ώρα ερχόταν ο Μάνος από δίπλα μου με τον Αντρεα και τον Σωτήρη.

"Μπορώ να σου πω λίγο;" μου ειπε ο Μάνος και με κοίταξε με λυπημένο ύφος.

"Όχι τώρα" του απάντησα και πηρα τα πράγματα μου για να φύγω από το σχολείο. Δεν θα μπορουσα 7 ώρες να τον είχα στην ίδια τάξη.