Liza

33.

Καθήσανε τρεις μέρες οι γονεις. Γυρίσαμε όλη την Νέα Υόρκη την οποία με τοσες βόλτες την έμαθα απέξω.

Ο μπαμπάς και η μαμά μένανε στο σπίτι του Γιάννης και της Χριστίνας ενώ η Βετα έμενε σε εμένα. Δεν ήταν πολύ μακρυα τα σπίτια μας ούτως η άλλως.

Ήταν Δευτέρα σήμερα. Εχθές το βράδυ έφυγαν οι δικοί μου και σήμερα είχα πάλι σχολη.

Είχαν μπει τα κρύα για τα καλά, όποτε εβαλα ένα τζιν παντελόνι με ένα μαύρο πουλόβερ το μπουφάν μου την πασμινα μου και τα μαύρα μποτάκια με λίγο τακούνι. Τα ασημένια μου κοσμήματα δεν έλειπαν ποτέ από πάνω μου φυσικά.

Πηρα την τσάντα στον ώμο μου και κλείδωσα το σπίτι καθώς βγήκα έξω.

...

Μέσα σε 10 λεπτά ημουν στους διαδρόμους της σχολής.

Πρώτη ώρα είχαμε τον Οδυσσέα όποτε πήγα στο αμφιθέατρο λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι. Βρήκα μια θέση και πήγα να κάτσω εκεί. Ήταν μπροστά μπροστά γενικά.

Άκουσα την πορτα του αμφιθεάτρου να ανοίγει και να κλείνει και ύστερα άκουσα βήματα στις σκάλες.

"Καλημερα δεσποινίς White"

Γύρισα στα δεξιά μου και είδα τον Οδυσσέα ντυμένο με κοστουμι και το μαλλι στρωμένο προς τα πίσω με τζελ.

Καμία σχέση με τον Οδυσσέα που ημουν την Παρασκευή.

"Καλημερα κύριε Brown" ειπα και άνοιξα το λαπτοπ μου.

Άφησε τα πράγματα του στο έδρανο και άνοιξε και εκείνος το λαπτοπ το οποίο κοίταζε με αφοσίωση.

Δεν μου είχε δώσει καμία σημασία.

-Mr. Brown send an email-

Μου ήρθε στο ιμειλ μου ένα μήνυμα και το άνοιξα κατευθυαν ενώ σήκωσα το βλέμμα μου να τον κοιτάξω χωρίς να κουνήσω το κεφάλι μου.

Χαμογέλασα κρυφά πίσω από την οθόνη του λαπτοπ όταν είδα πως με κοιτούσε. Ήξερα ότι χαμογελούσε και εκείνος.

Άνοιξα το ιμειλ και του πληκτρολογησα γρήγορα.

«Καμία αντίρρηση»

Απάντησα και του το έστειλα.

Το βλέμμα μου πήγε πάλι σε εκείνον ο οποίος χαμογέλασε πάλι με την απάντηση που του έστειλα.

«Συνάντησε με στην καφετέρια πίσω από το σπίτι σου»

Μου έγραψε και τον κοίταξα.