(Unicode)
တိမ်စိုင်တွေထူထပ်ပြီး အပူဒဏ်မရှိတာကြောင့်
သာယာပြီးနေလို့ကောင်းတဲ့ နေ့လေးတစ်နေ့ပါပဲ။
အဲ့အပြင် မောင်နဲ့အတူ
ဘူဆန်ပင်လယ်ကြီးကိုလာရလို့
သာယာသည့်အပြင် ပိုတောင်လှပနေသေးသည်။
"ပင်လယ်ကြီးရေ....မောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်"
ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာကြီးကို
ခဏလောက်ဘေးချိတ်ပြီး
စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ရေပြာပြာတွေအားကြည့်ကာ
အသံကုန်အော်ဟစ်ပစ်လိုက်သည်။
မောင့်ရဲ့ရယ်သံသဲ့သဲ့နဲ့
လှိုင်းသံလှလှကိုသာ နားထဲကြားနေရသည်။
"ကင်မ်......"
လီဆာခေါ်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက်
ခေါင်းကိုချာခနဲလှည့်ကြည့်လာပါသော
အန်တီဟာ ကြည့်လို့မဝနိုင်မယ့်ပန်းချီကား။
အပြုံးသေးသေးတခုချိတ်ဆွဲပြီး
သူမနှင့်မရင်းနှီးသေးသည့်နာမအား
ခေါ်လိုက်ခြင်းကြောင့် အနည်းငယ်
အံ့သြနေဟန်ရှိသော မျက်ဝန်းတွေနဲ့....
ထိုပုံရိပ်ကို အလွတ်မခံပဲ
လီဆာ ဖလင်ကင်မရာလေးနှင့် မှတ်တမ်းတင်လိုက်သည်။
"မောင်....ဓါတ်ပုံရိုက်မယ်ဆိုလည်း
ကြိုပြောလေကွာ၊ မလှပဲနေမှာပေါ့"
ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ ပြောဆိုလာသည့်
သူမဟာ အသက်လေးဆယ်ဆိုတာ
မယုံကြည်ချင်စရာကောင်းလွန်းအောင်
ကလေးဆန်ပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။
"လှမှာပါကင်မ်ရဲ့.....မောင့်ရဲ့ကင်မ် က
ဘယ်ချိန်ကြည့်ကြည့်ဘယ်လိုနေနေအလှဆုံး"
"ကင်မ် ဆိုတာ...တို့ကိုပြောနေတာလား"
လီဆာ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို
ချိတ်လာရင်း သူမဟာမျက်လုံးလေး
ပေကလပ်ပေကလပ်နဲ့ မေးလာခဲ့သည်။
လီဆာခေါင်းအသာညိတ်ရင်းသာ
အဖြေပြန်ပေးလိုက်သည်။
"တို့ကမင်းထက်အသက်အများကြီးကြီးတာနော်၊
ငရဲကြီးမှာမကြောက်ဘူးလား"
အသက်ပိုကြီးကြောင်းသာပြောနေတာ
လီဆာသတိထားမိသည်။
ဘူဆန်ရောက်မှ ကင်ဟာပိုချွဲနေပြီး
ကြောင်လေးတစ်ကောင်လိုအနားမှာကပ်နေခဲ့သည်။
YOU ARE READING
Deĵa Vú (Completed)
ФанфикDo you get Deĵa Vú..... {Error တခုကြောင့် အပိုင်းတွေက အစဥ်တိုင်း မဖြစ်တော့ပဲ ဗျောက်သောက်တွေဖြစ်နေပါတယ်ဗျ.. ကျေးဇူးပြုပီး အပိုင်းနံပါတ်လေးတွေသေချာဖတ်ပီး Fic ကိုဖတ်ပေးကြပါအုံးဗျ...} {Error တခုေၾကာင့္ အပိုင္းေတြက အစဥ္တိုင္း မျဖစ္ေတာ့ပဲ ေဗ်ာက္ေသာက္ေတျြဖ...
