44

2.3K 286 35
                                    

Unicode

နိုဝင်ဘာလတောင် ကုန်ခါနီးနေလေပီ။
မကြာခင် ဒီဇင်ဘာထဲရောက်တော့မည်။

မောင်နဲ့ပထမဆုံး တွေ့ဆုံခွင့်ရခဲ့တာဟာ
စက်တင်ဘာလောက်တုန်းကပဲ။

အချိန်သုံးလလောက်ဆိုတဲ့အတောအတွင်း
အဖြစ်အပျက်တွေအများကြီး ဖြစ်ပျက်သွားသည်။

မောင်နဲ့ချစ်ခဲ့ရသည်။
မောင်နဲ့လမ်းခွဲခဲ့ရသည်။

ကျွန်မဟာ မောင့်ကိုအရမ်းချစ်တာကြောင့်
လမ်းခွဲလိုက်တဲ့အပေါ် ပျော်နေတာမျိုးတော့မရှိပါ။
ကျွန်မအရမ်း နာကျင်နေရပါသည်။

စီးကရက်ငွေ့တွေကိုမှုတ်ထုတ်ရင်း
ကောင်းကင်ကြီးကို ငေးမောကြည့်နေမိသည်။

နောက်ပီးတော့ မောင့်အကြောင်းလေးလည်း
တွေးရင်းဆွေးရင်းပေါ့။   မနေ့က ကျွန်မ
မျက်လုံးထဲ မောင့်ရဲ့ဆေးရုံပေါ်ကပုံရိပ်
မြင်ရုံနဲ့တင် မလုံလောက်လို့ထင်ရဲ့။

မောင်ဆေးရုံကို အရေးပေါ်အခြေအနေနှင့်
ရောက်ရှိနေတယ်လို့ အိပ်မက်ကမြင်မက်သေးတာ။
မောင်သာ တကယ်တစ်ခုခုဖြစ်နေရင်ဆိုတဲ့
အတွေးမျိုးတွေးမိတိုင်း တုန်လှုပ်နေမိသည်။

မောင်တစ်ခုခုထိခိုက်မိသွားရင်
သေချာပေါက် ကျွန်မရဲ့ပယောဂလည်း
မကင်းနေဘူးလေ။ 

မောင်ရယ်...တို့ မောင့်ကိုအပြေးလာတွေ့ပီး
မလွှတ်တမ်းဖက်ထားပစ်ချင်နေလောက်တဲ့အထိ
အများကြီး လွမ်းနေတာ။

ဒါပေမယ့် ဒီလိုဝေးကြရတာဟာ
ကျွန်မရဲ့အပြစ်တွေကြီးပဲလေ။ ဘယ်သူကမှ
အတင်းအကြပ် မောင့်ကိုလမ်းခွဲဖို့
ဖိအားပေးခဲ့ကြတာမှမဟုတ်တာ....

ကျွန်မ မောင့်ကိုလွမ်းလို့ဆိုပီး မျက်ရည်တော့မကျနေတော့ပါဘူး။  မျက်ရည်အစား စီးကရက်တွေက
အစားထိုးဝင်ရောက်လာသည်။

စီးကရက်တွေကိုပဲ တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံး
အဖော်ပြုနေမိသည်။  ကျန်းမာရေးထိခိုက်ပီး
အမြန်သေသွားရင်လည်းကောင်းသားနော်။

"ဟောဒီ့ စီးကရက်ဘူးပေါ်က စာသားအတိုင်းပေါ့"

စိတ်ထဲမှာတွေးမိနေသော အတွေးနှင့်ဆက်စပ်ပီး
ကျွန်မ စီးကရက်ဘူးပေါ်က
"Smokers die younger" ဆိုသည့်
စာသားကိုကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

Deĵa Vú (Completed) Where stories live. Discover now