32

2.2K 258 29
                                    

Unicode

မနက်ခင်းအချိန်ပိုင်းအလုပ်ဖြစ်သည့်
ကော်ဖီဆိုင်တစ်ခုမှာ ရှိနေရင်း အေပရွန်အိတ်ကပ်ထဲမှ
မြည်ဟည်းလာသော ဖုန်းသံကြောင့်
အမြန်ကိုင်လိုက်ရသည်။

နာမည်မှတ်ထားသည့် ဖုန်းနံပါတ်မဟုတ်သည့်အတွက်
ဘယ်သူကများဆက်ပါသလဲဟုလည်း
စိတ်ထဲက တွေးနေမိသည်။

"ယောင်းငယ်....."

ဦးစွာပထမနားထဲစီးဆင်းလာပါသော
အသံညင်သာသာလေးကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်က
အသွေးအသားတွေ ပျော်ဝင်သွားရသည်။

ချယ်ယောင်းရဲ့အသက်ရှင်နေထိုင်မှုက
ယောင်းငယ်ဟုသူ့အားခေါ်နေသည့်
လူသားနှင့်အသံအပေါ်တွင်မူတည်သလို
ခံစားနေရသည်။

မနက်ခင်းအစမှာ သောက်ထားပါသော
ကော်ဖီတစ်ခွက်ထက် ဂျီဂျီ၏ ယောင်းငယ်ဆိုသည့်
ခေါ်သံလေးဟာ ပို၍ချိုမြကာပြည့်စုံနေပါသည်။

မနေ့က အတူရှိခဲ့ကြရင်း သူ့ဖုန်းနံပါတ်ပေးခဲ့မိတာကို
ချယ်ယောင်း ရုတ်တရက်သတိရမိသွားသည်။

ဗလောင်ဆူအောင် ရင်ဘတ်ထဲဆူပွက်နေပေမယ့်
ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်နှင့် စကားပြောနိုင်အောင်
ချောင်းအရင်ဟန့်လိုက်ရသည်။

"ဂျီဂျီပါလား....ဖုန်းဆက်မယ်လို့မထင်ထားဘူး"

ဆိုင်လယ်မှာရပ်နေရင်းက ချယ်ယောင်း
ဆိုင်အတွင်းထဲသို့ဝင်သွားသည်။

တခြားအလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေအတွက်
အနှောင့်အယှက် ဖြစ်မှာစိုးတာကြောင့်...

"ဘာလဲ ယောင်းငယ်ကိုဖုန်းဆက်ခွင့်မရှိဘူးလား"

"မဟုတ်ပါဘူး ဂျီဂျီရဲ့....အမှန်ပြောရရင်
အရမ်းပျော်သွားတာ၊ တကယ်ပါ"

"အဲ့တာနဲ့များ...ဒါနဲ့ဂျီဂျီ့ကိုမတွေ့ချင်ဘူးလား"

ချယ်ယောင်း ဖုန်းကိုနားမှာတေ့ထားရင်း
ရပ်တန့်သွားမိသည်။ သူမကိုယ်သူမ
ဂျီဂျီလို့ပြောလိုက်သည်ပဲ။

ဘယ်လောက်တောင်ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်လဲနော်...
ချယ်ယောင်း ထိန်းချုပ်ထားသည့်ကြားက
အသံထွက်အောင်ရယ်မိသွားသည်။

Deĵa Vú (Completed) Where stories live. Discover now