Unicode
"မောင်...တော်တော့လေကွာ၊ တို့တစ်ညလုံးကားထဲမှာပဲနေရတော့မှာလား"
သူ့အိမ်ကနေ ကျွန်မအိမ်ကို
မောင်ကိုယ်တိုင်ပြန်ပို့ပေးသော်ငြား
အိမ်နားမရောက်တရောက်မှာ ကားရပ်ပီး
ရုတ်တရက်နမ်းကြရအောင်လို့ မောင်ပြောလာသည်။
ကျွန်မဖြင့်မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့
ကြောင်အ,မိနေသေးတယ်။
ချက်ချင်း နှုတ်ခမ်းတွေကိုအသိမ်းခံရပီး
စုပ်ယူနေတော့တာပဲ။
မောင်ဟာတကယ့်ကလေးဆိုးပါကွာ.....
အခုလည်း လည်တိုင်တွေရင်ညွှန့်တွေအထိ
ကျူးကျော်လာနေတဲ့ မောင့်နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့
နှာခေါင်းတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့်
တော်ဖို့ပြောရတာ......
"မောင့်အိမ်မှာပဲအိပ်ပါဆို....ကင်မ်ကနားမထောင်ဘူးကွာ"
မောင်ဟာ ကျွန်မမျက်နှာကို
အလိုမကျသလိုကြည့်ရင်း ပြောလာတယ်။
တကယ်လည်း မောင်ဟာ သူ့အိမ်မှာတုန်းက
ကျွန်မအားအတင်းတွေဆွဲထားသေးတာ ...
ပထမဆုံးအကြိမ် သူ့အိမ်ကိုလာလည်ဖူးတာ
ညအိပ်သွားပါဆိုပီးပေါ့။
ညီမလေးကကျွန်မအိမ်ပြန်မအိပ်ရင်
တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာကိုစိတ်မချတာကြောင့်
အိမ်ပြန်လာရတာ....
အလုပ်သမားတွေရှိပေမယ့်လည်း
ဘယ်ဖြစ်မလဲနော်။
ဖြစ်နိုင်ရင် ကျွန်မလည်းမောင့်ရင်ခွင်ထဲတိုးပီး
မောင့်အနမ်းတွေခံယူရင်း ညတာကုန်ဆုံးချင်တာပေါ့။
"မောင်ရယ်...အိမ်မှာညီမလေးတစ်ယောက်တည်း
ဖြစ်နေမှာပေါ့ကွာ"
"ဟာ...ကင်မ့်ညီမလေးက အရွယ်ရောက်နေပီလေ၊
သေးသေးလေးမှမဟုတ်တော့တာ အေးဆေးပေါ့"
"ဟော...အဲ့လိုအရွယ်ရောက်နေလို့ပိုစိတ်မချတာ
ဒီနေ့ခေတ်လူငယ်တွေက လွှတ်ပေးထားလို့မရဘူး
မောင်ရဲ့"
"အာ့ဆို မောင့်ကိုလည်းလွှတ်ပေးထားလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ စိတ်မချဘူးမလား.....အိမ်ခေါ်ထားပါလား"
ခုနအလိုမကျနေတဲ့ မောင်မဟုတ်တော့သလိုပဲ။
မောင့်မျက်နှာ ရယ်ကျဲကျဲဖြစ်လာတယ်။
YOU ARE READING
Deĵa Vú (Completed)
FanfictionDo you get Deĵa Vú..... {Error တခုကြောင့် အပိုင်းတွေက အစဥ်တိုင်း မဖြစ်တော့ပဲ ဗျောက်သောက်တွေဖြစ်နေပါတယ်ဗျ.. ကျေးဇူးပြုပီး အပိုင်းနံပါတ်လေးတွေသေချာဖတ်ပီး Fic ကိုဖတ်ပေးကြပါအုံးဗျ...} {Error တခုေၾကာင့္ အပိုင္းေတြက အစဥ္တိုင္း မျဖစ္ေတာ့ပဲ ေဗ်ာက္ေသာက္ေတျြဖ...
