40

2.3K 262 37
                                    

Unicode

ကျွန်မက ပျော်ရွှင်မှုနဲ့မထိုက်တန်တဲ့
လူတစ်ယောက်များလား တွေးမိအောင်အထိ ကံကြမ္မာကအမြဲရက်စက်သည်။

ဘဝအတွက် အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့
အရာတွေထဲက တစ်ခုကိုပဲ ရွေးချယ်ခွင့်ရှိကာ
ကျွန်မကို အပြင်းအထန်ကျီစယ်နေတဲ့
ကံကြမ္မာဆိုတာကြီးကို သိပ်မုန်းတာပဲရှင်...

အမြဲသူများအတွက်ပဲတွေးပေးပီး
ကိုယ့်အတွက်ကိုယ် အရင်မတွေးပေးတတ်တဲ့
ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မလည်း သေလောက်အောင်မုန်းမိတယ်။

ကျွန်မနောက်ဆုံးရွေးချယ်လိုက်တဲ့
လမ်းကြောင့် ကျွန်မသိပ်ချစ်ရပါတယ်ဆိုတဲ့
မောင် ရူးမတတ်နာကျင်ရမှာကို သိတာပေါ့။

ဒါပေမယ့်လည်း မောင်ကအသက်ငယ်ပါသေးတယ်။
ကျွန်မအပြင် နောက်ထပ်လူတစ်ယောက်ကို
သူထပ်ချစ်လို့ရသေးသည်။ သူထပ်ချစ်ပစ်နိုင်သေးသည်။

သူအဲ့လိုထပ်ပီးချစ်ပေးနိုင်မယ့်သူက
ရယ်ရီသာဖြစ်နေခဲ့ရင် ကျွန်မဝမ်းသာမိမလား။
ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မငရဲကျနေလောက်မလားဆိုတာ
ကိုယ်တိုင်လည်းမသိဘူး။

အရာအားလုံးဟာ သူ့နေရာနှင့်သူ
အံဝင်ခွင်ကျအဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်လို့ပဲ
ကျွန်မ တွေးတောထားလိုက်တယ်။

ကျွန်မ အမေရိကန်ကို အကိုဂျုံအင်နဲ့အတူ
ထွက်သွားရတဲ့အကြောင်းရင်းကတော့
မောင့်ကြောင့်လည်းပါသလို
အကိုဂျုံအင့်ကို အကြောင်းစုံပြောပြပီး
အကူအညီတောင်းချင်တာကြောင့်လည်းပါသည်။

အကိုဂျုံအင့်ကိုခေါ်သွားလို့
သူ့ဆီကအကြံဉာဏ်တွေနားထောင်မလို့များလားလို့
တွေးရင်တော့ မှားသွားလိမ့်မယ်။

ကျွန်မက တစ်စုံတစ်ခုကိုဆုံးဖြတ်ပီးရင်
ဘယ်သူတားတား မပြောင်းလဲတော့ဘူး။

အမေရိကန်မှာတုန်းက ညစဥ်ရက်ဆက်
အိပ်ရေးတွေပျက်ရတဲ့အပြင် လူကစိတ်ဖိစီးတာတွေများပီး မူးမေ့လဲမလိုတွေတောင် ဖြစ်ခဲ့သေးသည်။

မောင့်ဆီက ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုတွေလက်ခံရရှိတဲ့
အခါမှာလည်း မလွဲသာလို့ စကားလက်ခံပြောပေးနေရသော အသံမျိုးဖြစ်အောင် ကြိုးစားခဲ့ရသည်။

Deĵa Vú (Completed) Where stories live. Discover now