Unicode
မနက်နေရောင်ထွက်ကာစ အာရုဏ်တက်ချိန်မှာ
ကျွန်မတစ်ယောက်တည်း ဘူဆန်ပင်လယ်ဘက်
လမ်းလျှောက်နေခဲ့သည်။
ခြေလှမ်းတွေဟာ ဦးတည်ရာမဲ့နေပြီး
ကိုယ်တိုင်လည်း ဘယ်ကနေဘယ်လို
ဒီကိုရောက်လာခဲ့မှန်းမသိ။
မနက်အစောပိုင်းမို့
ရေပြင်ကြီးကိုတောင်သေချာမြင်မနေရဘဲ
မြူခိုးများနဲ့ ပိတ်သိပ်နေခဲ့သည်။
မောင်ရော....ဘယ်ရောက်နေတာလဲ။
ကျွန်မမနေ့ညကမောင်နဲ့အတူရှိနေခဲ့တာ...
နောက်ပြီး ကျွန်မနဲ့မောင်ကြား
ထူးကဲတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ချင်းရင်းနှီးမှုတစ်ခုဖြစ်ပွားခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား....
မနက်ကျဘာလို့ကျွန်မက တစ်ယောက်တည်း
ကမ်းခြေရောက်နေပါလိမ့်။
"ဂျန်း......."
ဒီအသံ.....
ရင်းရင်းနှီးနှီးကြားဖူးနေသည့် ဒီအသံမှာ
နှစ်ယောက်မရှိနိုင်ပါ။
သေချာပေါက် သူပဲ။
အသံလာရာ ရှေ့တည့်တည့်ကိုကြည့်မိတော့
မြူခိုးများကြောင့် မပီမပြင်ဖြစ်နေသော
ပုံရိပ်တစ်ခုသာသာ....လူတစ်ယောက်။
ပုံရိပ်ကသာဝေဝါးနေတာ
ထိုလူဘယ်သူလဲဆိုတာကိုတော့
ကျွန်မကြိုတင်မှန်းဆနေနိုင်ပါသည်။
"ဂျန်း....ဆူပြန်လာပြီလေ"
အနားပိုနီးလာလေ....သူ့အသံတွေဟာ
ပိုပိုရှင်းလင်းလာလေပဲ။
ဘာလို့ပြန်လာရတာလဲ....
ကျွန်မဘဝတစ်ခုလုံး အဆင်ပြေချောမွေ့နေကာမှ
သူဘာလို့နှောင့်ယှက်ချင်ပြန်ရတာလဲ။
နားမလည်နိုင်ခြင်းကြီးစွာဖြင့်
ကျွန်မရင်ထဲမီးကဲသို့ပူလောင်လာပြန်သည်။
"နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ...ဂျီဆူ"
ကျွန်မမျက်စိရှေ့ လက်တစ်ပြန်စာမှာ
ရပ်ကာအချိုသာဆုံးပြုံးပြနေသည့် သူ့အား
ရင်နာနာနဲ့ မေးလိုက်သည်။
"ဂျန်း...ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ ဆူလေဂျန်းသိပ်ချစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့...ဆူပါ၊ ဘာလို့နင်လို့ပြောနေရတာလဲ"
ကျွန်မလက်မောင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရန်ပြင်နေသည့်
သူ့လက်တွေကနေ ကြိုတင်စွာရှောင်တိမ်းလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Deĵa Vú (Completed)
FanfictionDo you get Deĵa Vú..... {Error တခုကြောင့် အပိုင်းတွေက အစဥ်တိုင်း မဖြစ်တော့ပဲ ဗျောက်သောက်တွေဖြစ်နေပါတယ်ဗျ.. ကျေးဇူးပြုပီး အပိုင်းနံပါတ်လေးတွေသေချာဖတ်ပီး Fic ကိုဖတ်ပေးကြပါအုံးဗျ...} {Error တခုေၾကာင့္ အပိုင္းေတြက အစဥ္တိုင္း မျဖစ္ေတာ့ပဲ ေဗ်ာက္ေသာက္ေတျြဖ...
