9. Bölüm

6.1K 356 27
                                    

İki genç de neye uğradıklarını anlamadılar. Esma da daha farklı duygular da baş gösteriyordu. Genelde kızlar çeşme başında çok da usturuplu şeyler konuşmazlardı. Samanlıkta kimler kimler nasıl basılmış onun dedikodusu yapılır ve bir erkeğe nasıl yaklaşılır kıkır kıkır onları konuşurlardı. Esma' nın dört bir yanını utanç aldı ama düşünmeden edemiyordu. Genç adamı gözünün ucuyla süzdü neyse ki karanlıkta yanaklarının allığı görünmüyordu.

Yavuz daha fazla ayakta durmaya son vermek için etrafa baktı gecenin karanlığında çok az görebiliyordu etrafı. Gözlerinin seçtiği kadarıyla saman balyaları bir köşede biraz dağılmış diğer köşede de çalı çırpı odun vardı. 

"Hayvan beslerler mi ki burda." Esma kendisine soran adama döndü. Saçma sapan şeyleri aklından çıkarmalıydı yoksa gidişatı hiç iyi değildi. 

"Yazın bir iki tane alırlar sade. Ondan peynir yoğurt parası çıkarırlar. Nur' un babası vefat edince kışın yapamaz oldular inek işlerini." Genç adam kafasını salladı. Genç kızın bileklerini tutarak balyaların yanına gidip oturdular. Aralarındaki elektrik gözle görülür cinstendi neredeyse. 

Yavuz karşısındaki güzele baktı sanki karanlık yokmuş gibi. Daha göreli ne kadar olmuştu ama yüzünü unutmamak için her gece gözü önüne getirirdi ahu dilberi. Ellerine baktı avucunun içinde minik kalan elleri hissetti. Minik elleri aldı kokladı sonrasında öptü. Avuç içlerine kadar öptü karşısındaki güzeli. 

Genç kız ise adamın ellerini öpmesiyle hem utanmış hem mest olmuştu. Genç adam ellerini öptükçe derin nefesler alıyordu. En son Yavuz ellerini sıkıca tutup bacağının üzerine koydu. 

"Ne oldu Yavuz anamlar ne duydu ne gördü de öyle laflar etti." Genç kız sıkıntıyla sordu bu soruyu. Adamın karşısında anasına karşı çıkmıştı evet ama arkasından da sallayacak değildi. Anasıydı nihayetinde kendisini düşünürdü. Belli ki laf söz işitmişlerdi ve belki de bu laflar doğru değildi. Karşısındaki adamın derin nefes almasıyla ona odaklandı Esma.

"Esma, bilirsin babamı kaybettiğimi. Kazada öldü amma öyle alelade bir kaza değildir. Arkadaşının yanına gittiği zaman onların ailesine kötülük etmek istediler. Babam da onları kaçırmak istemiş ama adamlar babamı uçuruma sürüklemişler. Kardeşim benim kadar sakin değil iyidir hoştur ama deli akar kanı. Yediremedi, en başta babamızı diğer yandan da birçok insanı öldüren adamların ellerini kollarını sallaya sallaya dolaşmalarını. O yüzden şehre gider onları bulmak için. Birkaç kere kavgaya karıştı o kadar. Sonra adımızı çıkarmışlar işte adam öldürüyolar haydut olmuşlar diye ananlar da bundan sebep atmak istemişler yüzüğü." 

Esma anladığını belirterek başını salladı. Bugün birçok şey yaşamıştı ve çok yorgundu ama genç adamın anlattıkları ile bir nebze rahatlamıştı. Tabi bir yandan adamın elleri sürekli kendi ellerini okşayıp seviyordu.

"Esmam ananlar yine de sözü atmak istediler konuştuk ettik amma düşünürüz dediler. Ben kardeşimi severim sayarım da şehre gidince mecburen ararım. Kanımdan canımdan amma gidip bulursam bu sefer elini kolunu bağlayacam en olmadı nişanlar, sözleriz. Sizinkiler evlenince de benim sürekli şehre gidip senin yanında kalmamamdan korkarlar. Amma öyle de bir adam değilim ki evimde sen beni beklerken ben gidemem gayrı. Ben her gün kapınızı aşındırırım ananı babanı ikna ederim de sen ne dersin?"

Biraz da gerilerek sormuştu bu soruyu Yavuz. Kız istemiyorum derse canından can giderdi. Esma, usulca başını kaldırdı gülümseyerek. Bu sefer de o ilk kez utanmadan baktı adama, ellerini sıktı genç adamın o da adam gibi baş parmağıyla okşadı ellerinin tersini.

"İstemesem burada senle olmazdım Yavuz. Kardeşindir senin elbet peşinden koşarsın kol kanat gerersin amma istemediğiyle de sözleyip nişanlama. Otur konuş orta yolu bul. O da belki anlayış gösterir sana. Evlilikte evine karına sahip çıkarsın tabi amma ananı kardeşlerini de unutma sakın. Ben böyle bir şey isteyemem senden." 

Allı GelinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin