BİRİCİK _ (Tamamlandı)

B-19

 

Selam. Yeni bölümle karşınızdayım. Umarım sizde vote ve yorumlarınızla karşımda olursunuz. Diğer bölümde kendimi tanıtan bir yazı yazacağım.

Multiyi daha sonra ekleyeceğim:))))

Bu arada Aydın'dan okuyucum var mı?

Peki ya başka illerden? Satır içi yorumlarla belirtirseniz sevinirim. Keyifli okumalar.

**********

Uzun süren sarılmasından sonra sonuna geri çekilmişti. Büyük bir gülümsemeyle bana bakarken ben Melih için neler yapabiliriz diye düşünmeye başlamıştım.

"Al." dediğinde uzattığı şeye baktım. Telefonuydu.

"Aileni ara merak etmişlerdir." dediğinde kendime binlerce kez küfrettim. İlk yapmam gereken şey ailemi aramak olmalıyken ben planlar kurmaya çalışıyordum. Başımı hızlı bir şekilde aşağı yukarı sallayıp telefonu aldım.

Poyraz' ın numarasını tuşlamaya başladım. Numaranın henüz yedi rakamını yazdığımda otomatik olarak Poyrazın numarası çıktı. Şaşkınlıkla Fatih' e bakarken onunda bana şaşkın bir şekilde baktığını gördüm.

"Poyraz' ı tanıyor musun?"

"E-evet. Senin kocan Poyraz Abi mi?" (heehee sıçtııı :D) Başımı olumlu anlamda salladığımda elini alnına vurdu ve odanın içinde dolaşmaya başladı.

Muhtemelen Poyraz' dan korkuyordu. Ama buna gerek yoktu. Ona her şeyi ben izah edebilirdim.

"Endişelenmene gerek yok" dediğimde bana döndü.

"Beni öldürecek." dediğinde gülmeye başladım. Benim karşımda eriyen adam başkalarının gözünde ölüm meleği gibi korkutucuydu.

"Neden gülüyorsun?" dedi kızgınlıkla.

"Hiç. Poyraz ile ben konuşurum. Emin ol bir şey olmayacak"

"Ah hayır. Beni öldürcek."

"Güven bana, bir şey olmayacak." dedim ufak bir tebessüm eşliğinde. Tatmin olmamış bir şekilde bana bakarken ona onaylayıcı bir bakış attım.

"Peki, sana güveniyorum." dedi. Numarayı tamamlayarak arama tuşuna bastım.

"Efendim?" İkinci çalışta telefon açılırken Poyraz' ın sert ama bir o kadar da çaresiz olan sesini duydum.

"Poyraz."

"Pelin' im?" Sanki emin olmak istermişcesine söylemişti adımı. Az önce sert ve aynı zamanda çaresiz olan sesi şimdi tamamen çaresizliği yansıtıyordu.