ជួបស្នេហ៍ក្នុងប្រតិបត្តិការ(រដូវកាលទី១)(ចប់)

ភាគ៥៧

ស្នូរកាំឡើងឮឡើងផ្ទួនៗគ្នា ធ្វើឲ្យគ្នីគ្នារបស់លោកអាល់ដ្រូឆ្លេឆ្លារកកន្លែងពួន ព្រោះមិនដឹងថា កាំភ្លើងដែលបាញ់នោះ តម្រង់ចេញពីទិសណា ។ ចំណែកឯវីនីយ៉ា ពេលបានឱកាស នាងក៏រត់ចេញពីត្រង់នោះ បំណងចង់ទៅរកម្ដាយ ប៉ុន្តែក៏ស្រាប់តែមាននរណាម្នាក់ចាប់កញ្ឆក់ដៃនាង ឲ្យរត់ទៅតាមគេ ។

"ថេយ៍! លែងដៃអូន...អូនទៅជួយម៉ាក់"វីនីយ៉ាមើលស្គាល់ថាមនុស្សម្នាក់នោះជានរណា ទើបនាងព្យាយាមស្រែកឃាត់គេ តែថេយ៉ុងក៏មិនស្ដាប់ គេនៅតែអូសដៃនាងចេញទៅ រហូតទៅដល់កន្លែងដែលអាចឲ្យពួកគេលាក់ខ្លួនបាន ទើបគេឈប់ ។

"ពេលនេះម៉ាក់នៅលើអូប័រណាថេយ៍...ហ៊ឹកៗ!ទៅជួយម៉ាក់អូនផង"វីនីយ៉ាអង្រួនដៃថេយ៉ុងទាំងយំសសឹក ឃើញដូច្នោះ គេក៏លើកដៃទាំងសងខាងក្រសោបលើមុខរបស់នាង ដើម្បីឲ្យនាងសម្រួលអារម្មណ៍ និងជឿជាក់លើគេ ។

"ស្ដាប់បង!...បងនឹងជួយម៉ាក់មកវិញឲ្យបាន អូននៅរង់ចាំបងត្រង់នេះហើយ កុំទៅណា..."ថេយ៉ុង
"សន្យាមកថាបងនឹងជួយម៉ាក់ឲ្យបាន..."
"បាទ! បងសន្យា..."ថេយ៉ុងលោមុខទៅថើបថ្ងាសនាងមួយខ្សឺត ទើបសសៀចាកចេញពីត្រង់នោះ ហើយសម្ដៅទៅក្បែរនឹងអូប័រ ។ វីនីយ៉ា នៅពេលនេះនាងមិនអាចធ្វើអីបានឡើយ ក្រៅពីអង្គុយក្ដោបដៃដែលញ័រទទ្រើតនោះជាប់ និងបន់ស្រន់ឲ្យពួកគេមានសុវត្ថិភាពប៉ុណ្ណោះ ។
......

ងាកមកខាងជុងហ្គុកនិងសាន់ដ្រាឯណេះវិញ ពួកគេនិងកងកម្លាំងរបស់លោកវីលប្រហែលជាង១០នាក់ក៏កំពុងតែបាញ់តបតជាមួយនឹងកូនចៅរបស់លោកអាល់ដ្រូមិនដកដៃ ។

"ដ្រា! អូនចង់ទៅណា?"ជុងហ្គុកស្រវាចាប់ដៃសាន់ដ្រាជាប់ ពេលឃើញនាងហៀបនឹងងើបចេញពីកន្លែង ។ នាងមិនស្ដីតបទៅគេ ដោយការគ្រវៀសដៃនាយចេញ ហើយក៏ងើបចេញទៅទាំងកែវភ្នែកក្រហមច្រាល ។ អ្នកម្ខាងទៀត ឃើញស្ថានការណ៍មិនស្រួល នាយក៏ប្រញាប់ងើបទៅតាមសាន់ដ្រាដែរ បើសិនបណ្ដោយឲ្យនាងទៅតែឯង នាងប្រាកដជាមានគ្រោះថ្នាក់ជាមិនខាន ។

"ដ្រា! ឈប់សិន...ដ្រា"
"បងតាមអូនមកធ្វើអី?"
"បងទេដែលត្រូវសួរ អូនគិតចង់ធ្វើអី?"ជុងហ្គុកចាប់ស្មានាងសងខាងឲ្យងាកមកប្រឈមមុខជាមួយខ្លួន គេដឹងថានាងឆេវឆាវ ចង់ធ្វើអីក៏ធ្វើ តែកាលៈទេសៈនេះ ឆេវឆាវមិនបានទេ គេមិនចង់ឲ្យនាងមានគ្រោះថ្នាក់ដោយសារភាពឆេវឆាវរបស់នាងឡើយ ។