ជួបស្នេហ៍ក្នុងប្រតិបត្តិការ(រដូវកាលទី១)(ចប់)

ភាគ៥៩

ក្រោយចាកចេញពីកំពង់ផែ វីនីយ៉ាក៏ប្រាប់ទៅថេយ៉ុងឲ្យនាំអ្នកម៉ាក់នាងទៅមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីពិនិត្យសុខភាពរបស់គាត់មុនពេលត្រឡប់ទៅញូវយ៉កវិញ ម្យ៉ាងទៀត គាត់ត្រូវឃុំនៅក្នុងបន្ទប់ក្រោមដីមកយូរថ្ងៃហើយ សុខភាពគាត់ក៏ចុះនឹងខ្សោយទៅតាមហ្នឹងដែរ ។

@ក្នុងបន្ទប់សម្រាកអ្នកជម្ងឺ

"បងទៅទីស្នាក់ការសិនហើយ រួចរាល់ការងារពេលណា បងនឹងប្រញាប់ត្រឡប់មកវិញ"ថេយ៉ុងនិយាយទៅកាន់វីនីយ៉ា បន្ទាប់ពីចាត់ចែងគ្រប់យ៉ាងនៅមន្ទីរពេទ្យរួចរាល់ ពេលនេះលោកស្រីខេលលីក៏កំពុងសម្រាកដែរ ក្រោយពីគ្រូពេទ្យមកពិនិត្យនិងដាក់ស៊ឺរ៉ូមរួច ។

"ហ៊ឹម!..."វីនីយ៉ាងក់ក្បាល ទឹកមុខក៏មិនសូវជាស្រស់បស់ ធ្វើឱ្យអ្នកម្ខាងទៀត អត់នឹងបារម្ភមិនបាន ។

"គ្រប់យ៉ាងនឹងល្អប្រសើរឡើងវិញ អូនកុំគិតច្រើនអីណា"ថេយ៉ុងលើកដៃក្រសោបអោបមនុស្សស្រីជាទីស្រឡាញ់យ៉ាងណែន គេយល់ពីទុក្ខលំបាកនាងហើយបើសិនជាអាច គេក៏ស្ម័គ្រចិត្តទទួលយកទុក្ខលំបាកទាំងនោះមកដាក់ក្នុងខ្លួនគេជំនួសវិញដែរ វាប្រសើរជាងឃើញនាងលំបាកចិត្តបែបនេះ ។

"បងទៅសិនហើយ"វីនីយ៉ាឈរសម្លឹងមើលការចាកចេញរបស់ថេយ៉ុងទាំងកែវភ្នែករលីងរលោងនិងឈឺអួលណែនក្នុងប្រអប់ដើមទ្រូង នាងទទួលស្គាល់ថា រាល់ការអោបរបស់គេ គឺពិតជាកក់ក្ដៅណាស់ ប៉ុន្តែនាងប្រហែលជាលែងមានឱកាសទទួលយកការអោបបែបហ្នឹងពីគេទៀតហើយ ព្រោះនាង...
(នាងសម្រេចចិត្តច្បាស់ហើយ)
.....

ទម្រាំតែប្រជុំបញ្ចប់រឿងក្ដី និងរៀបចំឯកសារ ភស្តុតាងទៅកាន់តុលាការ ពួកគេត្រូវចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោង រហូតដល់ពេលនេះ គឺម៉ោង៦ល្ងាចទៅហើយ ។ ក្រោយបញ្ចប់ការងារ លោកឌីវិត ជុងហ្គុក និងសាន់ដ្រា ក៏នាំគ្នាត្រឡប់ទៅសម្រាកនៅឯផ្ទះរបស់លោកវីល ចំណែកឯថេយ៉ុង ក៏ត្រឡប់ទៅមន្ទីរពេទ្យវិញ ដើម្បីទិញអាហារខ្លះៗសម្រាប់វីនីយ៉ានិងលោកស្រីខេលលី ហើយក៏គេងនៅទីនោះ កំដរបានជាគ្នាជាមួយវីនីយ៉ាតែម្ដង ។

ងាកមកអ្នកខាងនេះវិញ នៅតាមផ្លូវ ក្នុងឡានមានតែភាពស្ងាត់ជ្រងំ ត្បិតថាទាំងសាន់ដ្រានិងជុងហ្គុក មិនមាននរណានិយាយអ្វីទាល់តែសោះ ។ កំឡុងពេលកំពុងបើកបរ ជុងហ្គុកក៏តែងតែឆ្លៀតងាកមើលមុខសង្សារខ្លួន ព្រោះតាំងពីថ្ងៃមកទល់នឹងពេលនេះ គេនិងនាង នៅមិនទាន់បាននិយាយសម្រួលគ្នានៅឡើយទេ ។