THE PROFESSOR'S MANIPULATION

CHAPTER 12

BUMALIK kami ng room at nadatnan ang dalawa na nagtatawanan.

"What's funny?" Tanong ko.

They both look at us. Napataas ang kilay ko while looking at their face. Their jaw drop.

Napailing na lang ako.

"Tama na ang paninitig. Baka pasokan ng langaw 'yang bibig niyo."

They automatically reacted.

"Ang ganda niyo lang kasi." si Johann.

"Bolero. Tara na nga."

"I swear... You're so beautiful."

Napatingin ako kay Luther. This man is very obvious. He is boldly staring at Presttisiana who's busy fixing her staffs.

"Matagal na Johann. Ngayon mo pa nalaman." pang-aasar ni Prest habang nakatuon pa rin ang attensyon sa pag-aayos ng gamit niya kaya hindi niya napapansin ang paninitig ni Luther.

"Well, you're pretty inside and out. I can't just stop complimenting you two."

Lumapit ako sa kaniya at siniko siya. Nabaling ang attensyon niya sa 'kin.

"Ganda 'no." panunukso ko dito.

Nag-iwas siya ng tingin at kahit nakatalikod ang mukha niya sa 'kin at kita ko ang pamumula ng leeg niya.

"Kung ako sayo, gumalaw ka na. Baka maunahan ka ng iba."

Napatingin ulit siya sa 'kin.

"Bakuran mo na. Baka magsisi ka kung patorpe-torpe ka." pag-uudyok ko dito.

"I don't know. I don't know how." aniya saka hinimas ang batok at tumingin ulit kina Johann at Prest.

Napangiwi ako.

"Maraming paraan, 'lam mo 'yon. Ikaw rin."

Narinig ko ang paghinga niya. I sigh too at lumapit sa dalawa.

"Let's go. Tayo na lang ang nandito." aya ko sa kanila.

Lahat ay umalis na maliban sa amin. I've gather my things and prepare my self to leave.

"Tara na." sabi ko at sabay naming tinungo ang gym.

I am confidently walking straight infront of the  crowd. Hindi lang pala kami ang nandito. There were 7 sections here. I don't feel nervous earlier pero habang papalapit kami sa kumpol ng mga kaklase namin ay kakaibang kaba ang nagparamdam sa 'kin.

I regret roaming my eye's every where. Just right infront of us is the long table for judges where Cline and Sonya was sitting. They were facing the stage kung saan kami magpeperform while they are talking to the other judges--his co-teachers.

"Are you okay, Mandy?" Si Johann.

Hindi ko napansing nakatulala na pala ako habang nakatingin kina Cline. Tuliro akong tumango.

"O-Oo naman!"

"H'wag kang kabahan. I know we can do this."

Ngumiti ako at humarap sa kaniya.

"Hindi naman ako kinakabahan. Alam ko namang maayos nating matatapos ang performance natin mamaya."

"Goodluck to us then." sabi niya at iginiya ako papaupo sa tabi nila Prest.

Nag-angat ako ng tingin ng simulan ng kabilang section ang pagpeperform. Mukhang sa lahat ng unang nagperformed ay kami lang ang tig by pair.

We patiently waited for our time. Althought, panghuli kami. Baka maabotan kami ng alas singko dito. Sa dami ba naman namin. Mukhang lahat ng under kay Cline ay ganito rin ang pinagawa niya.