THE PROFESSOR'S MANIPULATION

CHAPTER 59

"Wala ka na bang naiwan dito?"

I turn my head to his direction. He was checking my luggage.

"Wala na. The buyer will come here later. Iiwan ko lang sa front desk ang card dito." sabi ko at hinarap ulit ang sarili sa salamin.

"She'll just send me an email of our contract." Dagdag ko at nilagyan ng lipstick ang labi. I pop it at tumayo na.

"Everything is already done. Are you done? Aalis na tayo." aniya. Tumango ako at nilapitan siya.

"Yeah let's go." sabi ko at kinuha ang backpack sa kaniya. Iyon lang ang dadalhin ko dahil siya ang nakaatas sa mga bagahe namin.

I locked the door and we went straight to the elevator. He was very busy texting someone on his phone. Kanina ko pa iyon napapannsin pero binaliwala ko na lang at baka importante.

There's a taxi waiting outside. Pati ang kotse ko'y ibebenta ko na rin kaya hindi namin iyon ginamit. Wala ring kukuha non sa airport kaya it's better magtaxi.

After niya mailagay sa compartment lahat ng bagahe namin ay bumyahe na rin kami patungong airport. It's already 9:30 AM in the morning. At exactly 10 AM will be our flight to Philippines.

I also texted mother about my homecoming. I didn't include Cline's presence dahil hindi pa nila alam na okay na kami.

While we are on our way to the airport, I decided to call Presttisiana. The first thing she welcomed me was about last night.

Natawa ako at tumingin sa labas habang nakikinig sa mga sinasabi niya.

"I didn't know okay, and I'm sorry for that." I complained.

"Well whatever! Pero totoo nga na uuwi kayo ngayon? Dito ba o ila tita?"

"Kina mommy kami didiretso. Kailangan ko pang ihanda ang sarili dahil paniguradong magugulat silang lahat kapag nakita nilang kasama ko si Cline."

Narinig ko ang tikhim ni Cline pero hindi ko siya binalingan.

"Oh? Well--ah ha. I'll just wait 'til you visit me then." she said.

Umangat ang kilay ko at tumango.

"Yup. Don't worry, bibisita agad ako diyan kapag nasettle ko na ang sa amin ng pamilya namin. You know, mommy is kinda angry to Cline's family, especially to him."

"Good luck then? I'm sure matatanggap naman ni tita si Cline." she said.

I sigh.

"I hope so." I whispered.

And after that, our call ended. We arrived at the airport. Tumulong pa si manong sa pagbaba ng mga bagahe namin.

"Thank you so much sir." Cline thanked him.

"Walang anuman sir, ma'am." tugon nito at bahagyang yumuko.

When he left, pumasok na rin kami. We directly went to the waiting area. Hindi rin naman nagtagal at dumating na ang oras namin.

I sit near the window. I like watching the clouds outside. It relax me at hindi ako nababagot sa pagkuha ng videos. Nga lang, nang na sa himpapawid na kami ay dinalaw ako ng antok. I know I slept well last night kaya nakakapagtaka na inaantok ako ngayon.

"Inaantok ako. It's still early." reklamo ko at humikab. Napatingin siya sa akin. Inakbayan niya ako at inihilig sa dibdib niya.

"You can sleep. Medyo malayo pa ang byahe natin. I'll wake you up once we landed." he said.

Tumango ako. Inayos ko ang position ko sa dibdib niya at pagkatapos ay tumingin sa bintana. Hindi katagalan ay dahan-dahang namungay ang mata ko at bumibigat na rin ang talukap ng mata ko.