THE PROFESSOR'S MANIPULATION

CHAPTER 49

We eated breakfast after. I stayed at our living room waiting for him to come down. We'll go outside to have picnic. Ang sabi niya'y magdedate kami. We'll spend this whole day on wandering.

Tumayo na ako nang makita siyang pababa na. Sinalubong ko siya at agad niya akong ikinulong sa bisig niya.

"Let's go." sabi niya at hinalikan ang ulo ko. Tumango ako at hinawakan ang kamay niya habang palabas kami ng mansion.

"Don't forget your seat belt." Just when I'm about to wear my seat belt, he remind me. Ngumiti ako at tumango.

He started the engine and we drove somewhere at BGC. In BGC Greenway Park to be exact.

Naniningkit ang mata ko habang naghahanap kami ng magandang pwesto para latagan ng dala namin. I raise my hand to cover my eye's dahil mainit. Nang may nakita akong pwesto, sa ilalim ng hindi kalakihang puno, pero hindi mainit ay itinuro ko kay Cline. Nagtungo kami roon at doon na pumwesto.

Umupo ako sa mat na nilatag niya habang siya ay inaayos ang mga pagkaing dala namin. He face me after. Kinuha niya ang kamay kong namamahinga sa hita ko at ipinalit ang ulo niya. Itinaas ko ang isa ko pang kamay at pinanood siyang humiga sa hita ko.

Ngumiti ako nang magtama ang mata namin. Hawak niya pa rin ang kamay ko. Iginiya niya iyon patungo sa labi niya at hinalikan.

Hinaplos ko ang buhok niya. Nag-angat ako ng tingin. Na sa malayo nakatingin. Pareho kaming natahimik at tanging ang mga boses ng ibang taong nandirito mula sa malayo ang maririnig mo.

The wind blow my hair. Kumurap ako at huminga. This sound so peaceful. I'm gonna miss this set-up of us. I'll surely will.

Kumurap ako at nagbaba ng tingin nang magsalita siya. Umarko ang kilay ko.

"What's on your mind?" Tanong niya.

Umiling ako.

"Wala naman." sagot ko.

"What are you thinking, then?" Tanong niya ulit.

"Wala nga!" Bahagyang natatawa kong sagot ulit. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko.

We become silent again. I heard his deep breathing. Pinapanood ko ang bawat reaksyon niya. He is looking somewhere. I took a bored blow and caress his face. Nginitian ko siya nang bumalik ang tingin niya at nagkatitigan kami.

"Don't think too much. I'm just admiring the beauty of this place and the peacefulness that we have right now." I assured him.

I bow down to lean a kiss in his forehead. He close his eye's.

He sigh na para bang nakahinga siya ng maluwag.

"After here, we'll catch a flight to Davao. We'll going to visit my parents." aniya.

I shift in my position. His parents? In Davao? So they're not in states? Because they were in Davao!

"Na sa Davao sila tita?" I asked to confirm.

He nod slowly.

"Yes. Why?"

"I thought they were in states? Nasabi sa akin nila mommy na umalis kayo ng pamilya mo eh. Mommy cut her connections with your family because of what happened. Galit din sila sayo." sagot ko. He sigh.

"I know. Hindi ko naipaliwanag sa kanila ang nangyari. They concluded quickly without hearing my explanations. At nadamay ang pamilya ko sa galit nila sa akin. Mom knows everything. She tried to talked to your mom but tita just left my mom shut her mouth whenever they meet."

Nalungkot ako para sa magulang niya. My mom and his mom were so closed to each other. They are friends for more than a decade. It sadden me thinking that their friendship ended because of a misunderstood situation of us. Na kami rin ang dahilan kung bakit nagkalamat ang relasyon nila.