When Two Strangers Meet...

40th Meeting

❝ The Gifts are the precious souls
Who were born to families they belong
Majority of them receives love they deserve
And the rest were just an existence to destroy the world ❞

- D

        
        
     
➴ ➵ ➶ ➴ ➵ ➶ ❦ ➴ ➵ ➶ ➴ ➵ ➶ 
    
    
     
Levity      
      
     
     
I was born an ordinary. I never knew that beyond reality exists, even it's already the modern times. Not until I meet her, someone who believes to what she can't see, becomes the bridge how I became aware that there's more in this real world.

Her ability didn't doubt me about who she really is. Whether she's really unordinary or like me who's a normal human, I'm willing to spend the rest of my life with her. I maybe too young to say this but I'm someone who's true to my words.

Because of what I feel towards her, I'm always protecting her from any harm. I can risk my life just to save her. Masyado ng malupit ang tadhana sa kanya. Kaya nandito ako, bilang rason kung bakit masaya pa rin sa mundong ito.

The ordinary yet beautiful world that I always picture in my mind was little by little crumbling down, as I saw her in pitiful situation. Kung handa akong isakripisyo ang buhay ko para sa kanya, handa niya rin isakripisyo ang kanya.

Hindi lang para sa'kin. Handa siyang isakripisyo ang kanyang sarili para sa lahat ng mga taong mahalaga sa kanya.

"FAITH!"

Mabilis na napalitan ng galit ang nararamdaman ko nang malaman ang sitwasyon na inabutan ko sa plaza. Hindi ko akalain na ito ang makikita ko kinahinatnan ni Faith matapos ko siyang iwan saglit sa shrine ng Elder of Wisdom.

At first, I thought she's still talking to her father when me and the Elder have talked about the book. After knowing that this book was originally from the Messenger of Life, nagpaalam na ako sa Elder upang balikan si Faith at sabihin sa kanya ang nalaman namin dito.

But when I returned in the shrine, a servant told me that Faith already left. Hindi nila alam ang rason noong umalis ito at tila may hinahabol siya dahil ni hindi na nito nagawang magpaalam. Dahil dala ko pa ang isang rectifier, ito ang ginamit ko upang malaman ang kinaroroonan ng mahal ko.

Noong hindi ko siya makita sa Hongshiji, bumalik ako sa ordinaryong mundo at dito sila natagpuan.

Nakita ko siyang nilapa ng isa sa mga haunting dogs.

Bago ko siya mailigtas mula sa halimaw na nilalang, nakita kong iniwan ni Ryle ang bihag niyang si Fleur at uunahan akong kuhanin si Faith. Binilisan ko ang pagtakbo pero naunahan niya pa rin ako at mabilis na binuhat ito bago naglaho sa isang anino ng gusali. Nakasunod sa kanya ang dalawang haunting dog at noong dumiretso pa rin ako sa pader ng gusali, sinubukan kong tingnan kung mayroon ditong lagusan.

Pero huli na ang lahat. Isang pader na lang ang nahahawakan ko at imposibleng makalusot ako dito na gaya ng ginawa ni Ryle.   
   
Nagsisigaw ako habang pilit hinahampas ang pader gamit ang mga kamay ko, kahit hindi ito makakatulong upang mabawi si Faith sa kanya. Takot, paghihinagpis at sama ng loob ang magkakahalong nararamdaman ko kaya hindi na ako makapag-isip ng maayos na plano.

This is all my fault. Kung naunahan ko lang kanina si Ghostman, hindi na sana mawawala si Faith sa'min. Maybe he failed to get the person he wants to, dinamay niya ang taong mahal ko na walang ginagawang masama sa kanya upang ganito ang kanyang gawin.

Napaupo ako sa sahig noong mapagod ako sa pagwawala. Hindi ko na maramdaman ang kamay ko na kanina ko pa hinahampas sa pader pero ang sakit na nararamdaman ko ay dahil sa pagsisisi.