When Two Strangers Meet...

42nd Meeting

❝ She told me who I am, so let me confess her own sins.

There was once a devil, a Lady in Red, who deals with the so-called red strings of fate.
She controls the destiny of each soul, after I send them to the family they belong.
She's invulnerable, so as to any Higher Entity that exist
With just one mortal soul, that becomes her weakness, heart was corrupted.

It was the beginning of the imbalance of the two worlds. ❞

- V

➴ ➵ ➶ ➴ ➵ ➶ ❦ ➴ ➵ ➶ ➴ ➵ ➶



Fleur



Kinakabahan ako matapos pumasok sa school ngayong araw. It's only a normal day but I feel something has changed, maybe because I was only sick during weekends.

Noong nasa classroom na ako, mangilan-ngilan palang ang mga kaklase ko at wala pa sila Flag at Lev sa kanilang mga upuan. I waited for them to go to school and when it's only five minutes before time, Lev entered the classroom.

Dire-diretso itong pumunta sa kanyang proper seat dahil na rin siguro't nagkataong kasalubong niya na ang first professor namin ngayong umaga. Magkalapit lang kami ng upuan pero hindi siya bumati sa akin miski isang tango, kaya hindi ko maiwasang magdalawang-isip kung galit pa ba ito sa'kin.

Hindi lamang ito ang pagbabago na ramdam ko sa classroom. Wala pa dito si Flag at hindi ko alam kung bakit. Is he absent today? May misyon ba siya kaya hindi ito makakaattend ng klase?

Isa pang napansin ko na pagbabago. Ryle was also not here yet.

Hindi na siguro ako dapat pang magtaka dahil alam ko naman ang rason. Pero kahit ganun, hindi ko maiwasang isipin kung nasaan ito ngayon.

The classes today passed by like a blur, as I only focus my mind in listening to the lectures that my professors discussed. Noong mag-uwian na, nag-aayos na ako ng gamit nang maramdaman kong tumayo si Lev habang sakbit ang bag. Naglakad na ito palabas ng classroom kaya hindi ko na siya nagawang lapitan.

Noong ako naman ang umalis sa classroom, laking gulat ko nang makita si Lev na nakatigil sa tabi ng pintuan.

"You're free today, right?"

Ilang segundo akong nakatitig sa kanya at hindi ko alam kung magsasalita ba ako. Noong hindi siya nakakuha ng sagot mula sa'kin, siya na ulit ang bumasag ng katahimikan sa pagitan namin.

"Samahan mo muna ako sa canteen. Bibili tayo ng lunch dahil matagal pa nating hihintayin si Faith."

Tumango ako sa kanya bago sumunod papuntang canteen. Noong una, akala ko ay mananatili kaming hindi nagpapansinan habang naglalakad sa hallway. Bago namin marating ang canteen, napansin ko sa peripheral vision ko na binagalan niya ang paglalakad para pantayan ako.

"I'm not used of apologizing to someone but when I have faults, I sincerely give one especially when it's the right thing to do."

He stopped walking in order to face before I heard his apology.

"Sorry for blaming you on what happened to Faith. You didn't do anything wrong why she was captured by the Ghostman."

Napatungo ako.

"Pero pinilit ko pa ring lumapit sa kanya kahit napagdesisyunan na nating iwasan ito. Malaki ang kasalanan ko, Lev. Paano kung napahamak talaga siya at nawala sa'tin? Mapapatawad mo ba ako?"

Tinitigan ako ng ilang segundo ni Lev bago ito sumagot.

"I'm a hypocrite if I'll tell you that I won't become mad."