When Two Strangers Meet...

43rd Meeting

❝ I've been hearing your call from the beginning,
Yet you're also the one who cuts the connection when I can finally reach you.
Where should I start searching in this ordinary realm?
The blue hue that traces your existence is fading into dreadful black.

I don't want to lose you again. ❞

- M
 

   
      
   

Unknown     
     
      
     
Tama ba ang lugar na pinuntahan ko? Hindi ako sanay maglakbay dito ngunit kahit nakarating na ako noon ay para bang may mali sa tinatahak kong daan.

This normal realm isn't complicated like the world I belong but the people who lives here can inflict you harm when there's evil corrupted their mind. Hindi man ako nababahala sa kanila dahil kaya kong protektahan ang sarili ko, nangangamba ako sa hinahanap ko dito sa normal na mundo.

Hindi ko maramdaman ang presensiya niya sa lugar na 'to. Kahit tama ang pagkakaalala ko na dito sa bayang 'to matatagpuan ang kanyang tirahan ay para bang may pumipigil sa'kin na mahanap ito.

Dahil kanina pa ako naglalakbay, sumilong ako sa isang kalapit na tindahan kung saan may mga mesa sa labas nito. Kakaunti ang mga tao na naglalakad sa tabing kalsada dahil na rin siguro sa tindi ng sikat ng araw.

Noong babalik na sana ako sa paghahanap, napalingon ako nang maramdamang may nakatingin sa'kin. Bago ako makapagsalita, nakita ko itong ngumiti at naglakad na ito palapit sa direksyon ko.

"Mira? Ikaw ba 'yan?"

Noong unti-unti ko nang maalala kung sino ito, nawala na din ang pagtataka ko sa kanya at ngumiti na rin pabalik.

"I am. How are you, Leticia? Ang tagal na noong huli tayong nagkita."

Natawa ito ng bahagya bago sumagot.

"The normal people calls me Joy. So as my cousin."

Dahil doon, bigla akong natahimik.

"Mira, is it okay if I'll ask why did you visited this world? Hindi ba't pinigilan ka ni Vital bumalik dahil ayaw niyang mapahamak ka?"

Mapait akong ngumiti dahil sa kanyang tanong.

"That's why I returned. I need to save him from this mess. Our connections were no longer strong and it gives me enough dread. As much as he stays here, he'll bear more the punishment bestowed upon him."

I could see worry on Leticia's eyes after hearing my reasons. I know that she's also aware of Vital's condition may have been after Karma vanished away.

"He won't go back unless he caught the child he keeps following since then."

A child? Does that mean...   
  
   
   
"When I see her again, I won't waste another chance to tell her everything. She's just living in the ordinary world, Mira. Madali ko siyang maisasama pabalik dito at hindi na tayo kailanman magkakahiwalay pa."   
      
    
    
Nagsimula na akong maglakad palayo at narinig ko naman ang pagtawag ni Leticia habang sumusunod. Nang mapantayan na niya ang bilis ko sa paglalakad, muli itong nagsalita at malinaw ko itong napakinggan kahit sa daan lamang nakatuon ang atensyon ko.

"Mahihirapan kang hanapin si Vital dito, Mira. He's hiding the house he's living for ages for us-- unordinaries-- not to easily trace his location. Kung alam ko lang kung paano pumunta dito, matagal ko nang napuntahan si Vital at sinabihan itong huwag ng ituloy ang plano niya. He badly wants to stole the child he thought were his."