EFGEN|Gardımı düşüren(Askıya alındı)

9~Öpücük

Sabah kalktığımda kendimi ruh gibi hissediyordum.Dün gece olanlardan sonra böyle olmam normaldi ama hiç bir şey olmamış gibi yapabilirim bu zamana kadar yaptığım gibi.

Hazırlanıp okula gitmek için bir an önce evden çıkmak istiyorum annemle babamı görmek istemiyordum.Aslında babamı merak ediyordum olanlar onu yıpratmıştı ve eminim kendini suçluyordu.Aşağıya indiğimde ev olduğundan daha sessizdi dün gece olan izler ortada yoktu en büyük iz kalbimizdeydi.Aile değildik hiç becerememiştik.Bunları düşünmekten vazgeçmem için kafamı dağıtmam lazımdı bir an önce şoför Salih Bey beni okula bırakmıştı.Bugün yeterince mutsuzdum ama eminim dahada mutsuz olacaktım.Tam karşımda duran bir grup insana baktığımda Nezih,Yağız ve Ege'ninde orada olduğunu gördüm.Yağız'ın yüzünde ufak sıyrıklar belli oluyordu ve onu o geceden sonra ilk defa görüyordum.Ona karşı kendimi kötü hissediyordum benim yüzümden Semih'den ölesiye dayak yemişti ve şimdi buradaydı.Bunun intikamını alacaktılar.Daha dikkatli baktığımda Semih ve köpekleri yanındaydı.Olamaz ! Of kesin kavga var.Onları dikkatlice izlerken Ayla'yla Yeliz'in yanıma geldiğini bile fark etmemiştim.

"Ortalık karışacak çok fena."

"Hemde nasıl."

"Bir şeyler yapmalıyız Simay." dediğinde Ayla'ya döndüm.

"Karışmayın kızlar hadi sınıfa çıkalım."dediğimde okulun içine yöneldim.Ayla'nın kolumu çekiştirmesiyle ona döndüm.

"Sınıfa mı çıkalım Simay? Görmüyor musun biraz sonra kıyamet kopacak ve sen sınıfa çıkalım diyorsun.Sana inanmıyorum nasıl bu kadar duyarsız olabiliyorsun."dediğinde öfkeliydi ve sesindeki hayal kırıklığı benim içindi.Haklısın Ayla.Allah kahretsin haklısın ama ben böyleyim ya da böyle olmak istiyorum!

"Ne yapalım bizde kavgaya mı karışalım!"dediğimde bende sinirlenmiştim.

"Hiç bir şey yapmamaktan iyidir.Ayrıca bu olanlar..." dediğinde sözünü tamamlamayıp kendini zor tutmuştu.Ama devamını ikimizde biliyorduk.Yeliz'in anlamayan gözlerle bize bakıp 'neler oluyor size ? kendinize gelin' dediğini bile aldırmadık.

"Ben tamamlayayım istersen.Bu olanlar benim yüzümden.Değil mi?" dediğimde sesim hem sitemli hemde kırıktı.

"Öyle demek istemedim ama yinede böyle duyarsız olman gerekmiyor."dedi Ayla.Kırıldığımın farkındaydı ama o benden daha çok kırgındı.Yağız'a önem veriyordu ve onu o halde görmesi canını yakmıştı.Bağırıp çağırmak istiyordum şuan ama karşımda en iyi arkadaşım vardı ve haklıydı.Biraz sustuktan sonra gözlerim pırıltıyla kızlara döndü.

"Onları durdurmak mı istiyordunuz."derken sesimde muzurca bir neşe vardı.

"Aklından ne geçiyor Simay?"

"Onlar birbirine girmeden biz birbirimize girelim.Millet bir kız kavgası görsün."dediğimde gülüyordum.

"Simayyy" dediğinde Ayla'da muzurca gülmeye başladı.

"Siz iyi misiniz.Saçmalamayın benim bir havam var okulda."diyen Yeliz'e gözlerimi devirdim ve kimden başlayacağım belliydi.Yeliz'in saçını elime doladığımda çığlığı basmıştı.Saçlarına öyle asılıyordum ki bir an hepsi kopup elime gelecek gibi oldu.Ayla'da bana saldırmaya başladığında ben çığlığı basmıştım.Saç baş birbirimize girmiştik bahçenin önünde, hemde kim için!En son kendimden geçtiğimde kime vurduğumun bile farkında değildim.etrafımız kuşatılmış ve bizi ayırmaya çalışan insanlarla doluydu.Kavga etmek beni gerçekten rahatlatmıştı bütün öfkemi atmıştım valla.Son bir hamleyle Yeliz'in saçına tekrar asıldığım onu yere düşürdüm yaptığı kaşarlığın bedelini ödemelisin caniko.Nezih'e sırnaşmalarını unutmadım! Ondan çaktırmadan da olsa sinirimi çıkarmıştım.Şaka maka kız baya dayak yemişti. Hocalarında gelmesiyle bizi zar zor ayırdılar.Üstümüz darma dağınıktı kendime biraz çeki düzen verdiğimde Nezih bana bakıyordu ve o harika gülüşü beni benden almıştı.Keyfi yerindeydi . Beyfendiyi iyi eğlendirmişiz baksana.