Emre Aydın-Bitti Tebrikler
Ona karşı üzülmüş müydüm ben? Ne kadar aptalmışım meğer!
Annemler yemeğe gitmişler evde tek olmak güzel olabilir ama şuan değil. Çalan kapıyı duymamazlığa versem. Kapı kıracakmış gibi çalarken bunu yapmak zor. Telefonuma gelen mesajla birlikte kapıdaki hanzonun kim olduğunu biliyorum haliyle.Hanzo demişken bu kişi tabiki Nezih! Sabahki kavgamızdan sonra beni rahat bırakmaz tabi. Adamın yüzüne tükürdük yani! Off ama daha çok gencim.Kapıya korkak adımlarla yaklaşırken kalbim yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu.En azından atabiliyor. Bardağın iyi tarafından bakmak bu olsa gerek.Kapının kilidi çevirmemle kapı az daha kafama çarpıyordu.Öyle bir hışımla kapıya yüklendi ki anlatamam.
"Ohaaa yavaş be! "
"Mesajın neresini anlamadın! "
"Evime gelip dayılık taslamaya mı geldin!?"
"Yürü! " kolumu tuttuğu gibi beni evden sürükleyerek çıkardı.Korkuyorum evet ama beni çekiştirmesi ne ya!
"Bırak sana be!!i Sana diyorum bırak beni gerizekalı! " yerden havalandığında çığlık çığlığa bağırmıştım. Çırpınışlarım artarken pek etkili değildi. Topuklu ayakkabılarım ayağımda yoktu gerçi şu an ayağımda hiçbir şey yoktu.Üstümde şort eşortmanlarımla beni sırtlamıştı.
"Nereye götüyorsun beni! Sana diyorum Nezih! Bak seni uyarıyorum yoksa kötü olur. " beni arabaya bindirdiğinde pardon attığında koltuğa gömülmüş vaziyette bağırdım.Hızlıca direksiyonun başına geçtiğinde açtığım kapıyı kapatarak içeri tıktı beni. Kapıları kitlediğinde ayaklarımı ağzına soktum resmen. Teknelerimi kafasına kafasına indirirken bana küfretmeyi ihmal etmedi.
"Hayvan herif aç kapıyı incem "
"Kapat şu çeneni ve o ayaklarını bir yerine sokmadan dur Simay! " söyledikleriyle daha sert hamleler yaptım tabi bana göre sert. beni cama yapıştırdığında pislik gibiydi.
"Karşılık vermemi istemiyorsan elin kolun rahat dursun. " her kelimeyi bastırarak söylerken ürpermiştim. Arabayı çalıştırdığında ona saldırmadım. Kaza yapmak istemiyorum sonuçta. Daha çok gencim ve bu manyakla ölmek istemiyorum.Geçtiğimiz yollar tanıdık değildi.Akşam olmasıda cabası tabi! Nefesimi zar zor düzenlediğimde arabanın ıssız bir yerde durması ile yine düzensizleşti.Arabadan beni çekiştirerek bir depoya soktuğunda gözüme çarpan ilk şey kum torbası oldu. İsmini bile bilmediğim spor aletleri ve tam ortada bir yatak vardı. Küçük amerikan mutfağı gibi bir şey ve tuvalet olduğunu tahmin ettiğim küçük bir kapı vardı.Etrafı incelediğimı fark eden Nezih beni izliyordu.Ona küfür içerikli bakış attım. Donuk bir ifadesiyle beni delip geçiyordu. Beni öldürecekmiş gibi bakması nedendi? Yüzüne tükürmem mi? Sadece bu olamazdı herhalde.
"Niye beni buraya getirdin. " sesim düz çıktığı için şanslıydım.Aman ne şans.
"Cevabını bildiğin sorular sorma"
"Yüzüne tükürdüğüm için mi?" alayla ona bakarken o gayet ciddi ve soğuktu.
"Oda var tabi.Ama asıl sorun beni ringde görmen" çıkmasaydın görmezdik salak ya! Üstüme doğru yürürken bende inatla onun üstüne gittim.Deli cesareti olduğunu söylemiş miydim bende!
"Evet gördüm ful hd seni izledim"
"Başka kimse gördü mü!"
"Görmüş olabilir veya olmayadabilir." dediğimde korkudan sıçabilirim ama onun karşısında pısırık gibi davranmıcaktım.Normal bir Simay asla bunu yapmaz.Ne sanıyorsa kendini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFGEN|Gardımı düşüren(Askıya alındı)
Ficção Adolescente... "Nezih sana bir şey soracağım ama bana doğruyu söyleyeceksin" "Söz veremem güzelim" "Bir kere..." son bir umut parçasıyla "Bir kere söz ver" dedim. "Sor hadi" sesinde her an vazgeçebili...
