Nasıl olur bu? Gözlerim yuvalarından çıkacakmış gibiydi.Kim böyle bir şey yapar ki? Kimsenin bilmediğini biliyordum.Bunu bana kendi söylemişti.Kimsenin bildiğini sanmıyorum hele ki okuldan biri hiç.
Blogdaki yazılar git gide saçma bir hal alırken endişem artmıştı.Şu an nerede acaba? Olanları herkes duymuştu tabiki o da duymuştur.Öfkeden fıttırdığını düşündükçe tüylerim ürperdi.Birini öldüresiye dövüyor olabilir şu an.Blog' a böyle bir şeyi kim yazmıştı? Hala ekrandaki yazıya bakıyordum.
' Nezih Kıraç yasak dövüşlerde acaba ne kadar para kazanıyor ??! '
Bu çok kötü oldu gerçekten.Herkes öğrenmişti .Benim onu ringde gördüğümü öğrendiğinde bana neler etti. Kim bilir bunu yazana neler yapacaktı.Her kafadan bir şey çıkıyordu ve ardı kesilmeyen yorumlar benim bile canımı sıkmıştı.
'YASAK DÖVÜŞ mü????? '
'Zaten ne olduğu belli değildi piçin ! '
'İflas falan mı yaptılar acabaa'
' Tekin biri olmadığını anlamıştım.'
'Kendini bir bok sanması dövüş biliyor olmasıydı demek. Şimdi sıçtı! '
'Yasak dövüş mü ?? Yinede çok havalııı'
Telefonu sinirle yatağa fırlattığımda yataktan fırladım.Odamda volta atmaya başladım.İçimdeki endişe ve korku beni yiyip bitirdi resmen.Ne olacak şimdi? Telefonu tekrar elime aldığımda Ayla'ya mesaj atacaktım ki yazmaya üşendim ve aradım.
"Kızım neredesin ortalık yıkılıyor . "
"Gördüm."
"Yasak dövüş yapıyormuş ya inanabiliyor musun? Şok oldum resmen ama Nezih'in bir şeyler sakladığı belliydi.gizli kapaklı işler yapıyor demek şerefsiz!"
"Ayla ben seni Yağız'ın numarasını öğrenmek için aradım.Sende vardır diye düşümdüm."
"Evet var da ne alaka Yağız." keşke mesaj atsaydım ya aklıma tüküreyim.
"Bir şey sormam lazım."
"Nezih'i merak ediyorum deme bana Simay!! "
"Merak ettiğimden değil ! "
"Ne o zaman Simay ??" bende bilmiyorum.Neden böyle davrandığımı bilmiyorum.
"Ayla numarayı mesaj atarsın." telefonu kapattığımda cidden ben ne yapıyordum.Onu için endişelenmiş olmam doğru muydu? Sadece yapacaklarından korkuyordum sağı solu belli olmuyor adamın.Telefonuma gelen mesajla Ayla'nın attığı numarayı hemen rehberime ekleyerek aradım.Bir kaç çalışta açıldı.
"Ne var lan aramayın demedim mi! " bağırışıyla telefonumu kulağımdan biraz uzaklaştırdım.
"Yağız benim Simay."
"Simay? Kusura bakma başka biri sandımda."
"Sorun değil."
"Sen niye aramıştın?" evet güzel soru.
"Şey ya kızlarla eğlenmeye gidicektikte sende gelsene dicektim." başka yalan mı bulamadın Simay.Aferin ya süperim.
"Şu an hiç uygun bir zaman değil Simay belki daha sonra." ne diyebildiki zaten şu durumda bendekide akıl!
"Uygun bir zaman değil derken?"
"Simay gerçekten uygun bir zaman değil ben seni sonra ararım." telefonu tam kapatacakken son şansımdı.
"Yağız kapatma !"
"Simay kapatıyorum."
"O nerde." hala kapatmamıştı.Ama cevap vermedi.Hadi ama bir şeyler söyle.Telefonun dıt dıt eden sesiyle öylece kaldım.Şu an ki hissimin tarifi yoktu.Garip hissediyorum.Tek emin olduğum duygu korkuydu.Nezih'in yapacaklarına duyduğum korku.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFGEN|Gardımı düşüren(Askıya alındı)
Ficção Adolescente... "Nezih sana bir şey soracağım ama bana doğruyu söyleyeceksin" "Söz veremem güzelim" "Bir kere..." son bir umut parçasıyla "Bir kere söz ver" dedim. "Sor hadi" sesinde her an vazgeçebili...