Heal Me |Jikook

⑷

"Korku"

❥

"Yarın fizik tedaviye başlıyorsun"

"Hayır!"

"Sormuyorum Jungkook,yapacaksın diyorsam yapacaksın.Ben senin annenim.Ne kadar saklamaya çalışsan da geceleri ağrıların yüzünden uyuyamadığını biliyorum.Denemen gerek oğlum belki de-"

"Cümleni bitirme anne.Bu sandalyede öleceğimi çoktan kabullendim ben.Asla ama asla eskisi gibi olamayacağım.Bir daha o rüzgarı motorumun üzerinde hissettiğim gibi hissedemeyeceğim.Bana saçma umutlar vermeyi kesin artık!"

Jungkook cahil değildi.Fizik tedavinin onu ayağa kaldırmasa bile en azından ağrılarını minimum dereceye indireceğini biliyordu.Ama istemiyordu işte,kimseye acınası halini göstermek istemiyordu.Herkese tanıttığı güçlü,ele avuca sığmaz alfanın yerle yeksan olduğunu hala kabullenememişti.

"Oğlum,hiç değilse bunu sadece yaşamını iyileştirmek için denesen?Sen bu sandalyeye mahkum bir hayat yaşamak zorunda değilsin.Bundan fazlası olduğunu biliyorum.Sana inanıyorum Jungkook.Tıpkı sadece bir sırt çantası ve hayallerini alıp giden Jungkook'a güvendiğim gibi..."

"Bir otomobil şirketi ve 4 modellik ajansıyla sözleşmem vardı.Yarışlar,çekimler,sponsorlar...Hepsi gitti.Her biri artık işe yaramaz olduğum için tazminat ödeyip benden vazgeçtiler.Bir işim yok,hiçbir şeyim yok.Anne,ben artık zavallının tekiyim..."

Alfanın gözleri yaşlarla doldu.Bu,onun için bir nevi patlama noktası gibi bir şeydi.Annesi günlerdir Jimin'le fizik tedaviye başlaması için ona yalvarıyordu.Günlerdir gördüğü baskı ve zorlamanın sonucunda en sonunda patlamıştı işte.Ama yine sığındığı biricik annesinin kucağı oldu.Taehee oğluna sıkıca sarıldıktan sonra çocukluğundan beri oğlunun gözlerinde görmediği yaşları sildi.

"Lisede basketbol takım kaptanıydın,defalarca binicilik yarışlarını kazandın.Storm bugüne kadar sadece sana itaat etti.Sen gittiğinden beri hiç kimse ona binmeyi başaramadı.Ve babandan miras aldığın o tatlı sesin...Cesur,kararlı ve yeteneklisin oğlum.Bunların hiçbiri o sandalyeyle sınırlanamaz"

"A-anne-"

"Düşüneceğine söz ver yavrum"

"Peki.Düşüneceğim"

Konuşmanın sonu neyse ki güzel sonuçlanmıştı.Öğle yemeği vakti gelmişti ve annesi Jimin'i çağırmasını istemişti.Bir miktar gözlerini devirse de arka bahçede Namjoon'la oturan Jimin'e seslenmiş ve herkesi yemeğe çağırmıştı.Namjoon Sarang'ın ellerini yıkamasına yardımcı olurken Jimin'de Taehee ye yardım için mutfağa yöneldi.Sarang'ın yerde bıraktığı oyuncağına takılıp Jungkook'un üzerine doğru uçacağını hiç kimse düşünmemişti tabi...

Alfa sakince sandalyesinde otururken Jimin mutfağa doğru geçmek istemiş ve yanından geçerken Sarang'ın oyuncağına basıp dengesini kaybetmesiyle birlikte kendini Jungkook'un üzerinde bulmuştu.Alfa,olayın sıcaklığıyla bir koluyla Jimin'i belinden desteklese de omeganın kafası ağzına çarpmış ve dişlerinin dudağını hafifçe kesmesine neden olmuştu.

Bu kadar ani gelişen olayın ardından Jimin hemen toparlanmış ve alfanın hafif acı iniltisiyle üzerinden kalkmıştı.Çok az da olsa dudağı kanayan Jungkook'a koşarak peçete bulmuş ve dudağına baskı yapmıştı.

"Özür dilerim,o-oyuncağa bastım yemin ederim bilerek olmadı Jungkook"

"Jimin sakinleş,sorun yok sadece kazaydı tamam mı?"