"Seçimlerimiz..."
❥
Taehee,Jimin ile ilgilendikten sonra boğuşma seslerini duyup elinde tüfeğiyle bir kez daha korkusuzca aşağıya inmişti.Ama gördüğü şey Sarang'a yarınlar yokmuşçasına sarılan Jungkook'tu.
"Tanrım,buradasın Jungkook şükürler olsun"
"Merhaba anne,hey o tüfek de nedir?"
"A-ah bu...bu sadece koruma için"
Jungkook,o anda annesiyle birlikte aşağıya inen güçlü kokuyu farketmişti.Parçaları birleştirdi ve bir kez daha korkuyla annesine baktı.
"Jimin kızgınlığa girmiş.Namjoon..bir şey yaptı değil mi o pi-"
"Şşşhh çocuk var.Sakin ol oğlum.Ben zamanında yetiştim.Ama neredeyse onu işaretleyecekti"
"Jimin iyi mi peki?"
"Evet.Bastırıcı verdim,şimdi uyuyor.Bir süre sonra kendine gelecek.Ama Jungkook o...sadece seni istedi.Namjoon'u bu derece kızdıran da buydu.Onu kendine isterken senin adını haykırmasıyla delirdi"
"Ve ben onu korumak için burada değildim... Tekrar "
"Senin bir suçun yok oğlum,aynı anda her yerde olamazsın"
"Evet....öyle.Jimin'in kızgınlığı geçene kadar Sarang'ı Taehyung'lara bırakacağım.Anne,bazı şeyleri halletmek için başkente gitmem lazım.Ne kadar süreceğini bilmiyorum ama en kısa zamanda dönmeye çalışacağım"
Kucağında uyuyakalan yavruyu kımıldatmadan sesinin tonunu düşüren Jungkook'a Taehee şaşkın bir şekilde bakıyordu.Gitmek de nerden çıkmıştı şimdi?Tam da Jimin'in ona ihtiyacı olduğu bir anda.Jungkook Sarang'ın ipekten farksız saçlarını alnından uzaklaştırarak bir öpücük kondurdu.
"Jimin'i uyandığında benim odama götür.Burada kalırsam kendime hakim olamam.Birlikteliğimizin kurtlarımızın kontrolündeyken gerçekleşmesini istemiyorum.Jimin'de böyle olmasını isterdi"
"Birlikteliğiniz mi?"
"Hadi ama anne hala bilmiyormuş gibi yapmaya devam mı edeceksin"
"Oldukça bariz ama ikinizin de kıvranmasını seviyorum.Ben Sarang'ın eşyalarını hazırlayayım bekle"
Taehee yeniden ayaklandığında oğlunun nihayetinde kendisi için en iyi kararları aldığının farkındaydı.Hiçbir zaman Jungkook'u sorgulamamıştı bu kez de ona inanmayı ve gerektiği gibi beklemeyi seçti.
"Ve Jungkook.Bir ay sonra Sarang'ın doğum günü.Eğer o gün burada olmazsan yemin ederim seni evlatlıktan reddederim"
"Bir kez daha aynı hatayı yapmayacağım anne..."
[...]
"Çok aptaldım Taehyung,her şey gözlerimin önündeydi..Gözleri,gülümsemesi,küçük gamzeleri...O benim,o benim küçük oğlum"
Jungkook bir kez daha gözyaşı döküyordu.Bu kez çok daha rahattı.Yanında onu dinleyen,destek olan sevdikleri vardı.Taehyung ve Soojin çifti ise duyduklarıyla hem şaşırmış hem de en az Jungkook kadar duygulanmışlardı.Jungkook'un aklından ise 5 yıl boyunca yalnız yaşamak ve tüm zorluklara göğüs germek zorunda olan Jimin ve Sarang ikilisi bir saniye olsun çıkmıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Heal Me |Jikook
FanfictionÜn,para,şöhret...Bunların hepsini birkaç dakika içinde kaybetmek mümkün müydü?Dünya motorsiklet şampiyonu olan Alfa Jeon Jungkook'un son yarışında yaptığı kaza tüm hayatını altüst etmeye yetmişti...Şimdi yine iki tekerlek üstündeydi,ancak bu kez bel...
