Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

3

Giyinip aşağı indim. Gökhan ve abim beni bekliyordu. Gökhan bana uzun uzun baktı. Abimse pek beğenmemişti sanırım.

"Selin giyin diye gönderdik seni. Soyundun geri geldin."
"Abi ya."
"Koraya daha hediye almana gerek yok kızım. Seni bu şekilde görünce yeter zaten ona."
"Abi..."
"Selin ne abi abi? Git değiştir üstünü."

Gökhan araya girdi.

"Tamam Alp. bir şey olmaz. Ben onun yanındayım."
"Ne yaparsanız yapın."
"Abi sen gelmeyecek misin?"
"Yok. Siz takılın."

Gökhan da hazır olunca dışarı çıktık. Arabaya doğru giderken Gökhan kolumdan tutup beni kendine çekti.

"Gökhan!"
"Güzelim benim... Güzel kızım."

Elinin tersiyle yüzümü okşadı.

"Bu gece birileriyle senin için kavga edebilirim."
"Kendimi koruyabilirim."
"Tabii ki koruyabilirsin. Seni kısıtlamam da. Ama bir başkasıyla kendini korumak için bile muhatap olmanı istemiyorum."

Kendimi ellerinden kurtardım.

"Ben daha öz abimin beni kısıtlamasına izin vermiyorum. Tabii ki kısıtlayamazsın."
"Tamam tamam. Kızma gel."

Bana sarıldı. Öpmek için yaklaştı. Ona izin vermedim..

"Nebahat teyze hastaneden geldi bugün. Çıkmıştır yine mobeseye."
"Nebahat? Kumsalın annesi mi?"
"Sen kumsalı nereden tanıyorsun?"

Kesin takıldığı kızlardan birisidir.

"Selincim ilk sevgilin ben miyim bilmiyorum ama benim hayatımda öncesinde de birileri oldu."
"Benim öncesinde olmadı ama sen de benim sevgilim değilsin zaten."

Elinden kurtuldum. Arabaya doğru gittim.

"Öyle mi?"
"Öyle."
"Burdan hiç öyle görünmüyor. Sadece sevgilimin beni kıskandığını görüyorum."

Çantamla kafasına vurdum

"Yıldızları da görüyor musun?"

Gökhan gülerek kafasını tuttu.

"Bu hallerin aklımı başımdan alıyor. Umarım başımı da boynumdan almaz."

Ben de gülümsedim. Arabaya oturduk. Kemerimi taktıktan sonra Gökhan'a döndüm. Arabayı çalıştırmadı. Başını geri eğdi. Ardından bana döndü.

"Selin, güzelim boş ver biz hiç bulaşmayalim bu işlere. Ben seni daha güzel bir yere götüreyim."
"Olmaz."
"Niye? Koray bu kadar değerli mi? Benden değerli mi ya Koray?"
"Ben oraya Koray için değil Elif için gidiyorum."
"Koray mı?"

Heyecan yapıp kekeledim

"Hayır. Öyle demek istemedim Gökhan abi."
"Gökhan ABİ."

Gökhan direksiyona vurdu.

"Koraya gelince abi yok. Bize gelince var."

Hızlıca bana döndü.

"Doğru söyle aranızda bir şey mi var?"
"He var. Çocuğunu taşıyorum. Teyze oluyorsun. Allah Allah!"

Gökhan geri çekildi.

"Lütfen şu doğum gününe gidebilir miyiz artık."
"Neyse düşürürüz o çocuğu."
"Gökhan!"
"Tamam tamam."

Gökhan arabayı çalıştırdı. biraz ilerledikten sonra bana döndü.

"alp ve korayın neden konuşmadığını biliyor musun?"

"hayır. sen biliyor musun?"

"evet."

"söylesene."