Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

39

Abimle akşam yemeği yedik. İkimiz de yeni akrabalarımız için heyecanlıydık. Yine de abim gergindi. Belki de babamın ölmemiş olması onu korkutmuştu. Ya rüyamdaki gibi babam kötü biriyse?

Yemekten sonra etrafı topladım. Abim bir telefonla dışarı çıktı. Ben de film izlemek için odama gittim.

Odama girince gözüm hemen yatağıma takıldı.

"Kutu... "

Yatağın altına baktım. Kutu hala oradaydı. Hala açılmamıştı.

Kalbim çarpmaya başladı. Hemen ayağa kalktım. Onu açmaya hala hazır değildim. Korkuyordum. Rüya bu kadar paralel giderken kutuyu açıp babam hakkında bir şey öğrenmeye korkuyordum.

Yatağımın üstüne oturdum. Telefonu elime aldığımda görmeyi beklemediğim bir manzarayla karşılaştım. Gökhan aramıştı. Hem de defalarca.

Aklıma orkun abinin dedikleri gelince telefonu bir kenara bıraktım.

Uzanıp telefondan bir film açtım. Az çok kafam dağılmıştı. Gece yarısından sonra uyku çökmeye başlamıştı. Film bitse de uyusam diye bakıyordum.

Filmin sonu gelmişken bilinmeyen bir numaradan bir mesaj geldi. Mesaja girip baktım.

"Sakın uyuma."

Bismillahirrahmanirrahim

İçimden bir sürü dua ettim.

"Kimsin?"

Mesaj iletilmedi.

Bacaklarım titremeye başladı.

Alt kattan bir ses duydum. Odamin kapısını kapatıp abimi aradım. Telefonu açan olmadı.

Korkudan kalbim pir pır atıyodu. İcimden hala dualar ediyordum.

Odamın ışığını hemen açtım. Kapıya kulağımı yaslayıp sesleri dinledim. Kapı açılmaya çalışıyor gibiydi.

KÜT

Kapi açıldı. Gözlerimden yaşlar aktı. Telefonumu tekrar elime aldım. Ardı ardına yüz kere abimi aradım ama acmadı.

Ayak sesleri geliyordu.

Nefes nefese bekliyordum.

Polisi aramalı miydim?

Ben düşünene kadar içerdeki kişi odamın önüne kadar gelmişti.

Kapımı tiklatti.

Korkudan cevap bile veremedim.

"Selin?"

Sesinden kim olduğunu anlayamamıştım. Sadece ağlıyordum.

Kapı bir darbeyle açıldı. Ben kendimi saklar gibi duvarın köşesinde comelmistim.

"Selin?"

İçeri gökhan girmişti.

"Gökhan."

Ayağa kalktım. Hafif sendeleyerek ona doğru koştum ve adeta kucağına düştüm.

"Gokha-an birisi girdi sandım eve. Abim acmadı telefonu. Çok korktum."

Gökhan bana sıkıca sarıldı. Ben de hıçkırarak ağlıyordum.

"Seslendim o kadar güzelim. Duymadın mı? Sesimi de mi tanımadın?"

Kafamı iki yana çevirerek hayır demeye çalıştım.

O kadar korkmuştum ki Gökhan'ı çok sıkı tutuyordum. O da bunu anlamıştı. Hafif beni zıplayarak kucağına aldı. Ardından yatağıma gitti ve oturdu. Ben de onun kucağına oturmuş oldum.